1
Saiki
nang
désa
Bétani
ènèng
wong
lara.
Wong
iki
jenengé
Lasarus,
kakangé
Marta
lan
Maria.
2
Ya
Maria
iki
sing
ora
let
suwi
menèh
ngusapi
sikilé
Gusti
Yésus
karo
lenga
wangi
sing
larang
terus
dilapi
karo
rambuté.
3
Marta
lan
Maria
terus
kongkonan
ngomongi
Gusti
Yésus
nèk
Lasarus
lara.
Lasarus
kuwi
ditrésnani
karo
Gusti
Yésus.
4
Kadung
Gusti
Yésus
krungu
kabaré,
Dèkné
terus
ngomong
ngéné:
“Pernyakit
iki
ora
bakal
marakké
Lasarus
ninggal,
malah
bakal
kanggo
ngluhurké
Gusti
Allah
lan
jalaran
sangka
kuwi
uga
ngluhurké
Anaké
Gusti
Allah.”
5
Bener
Gusti
Yésus
trésna
tenan
marang
Lasarus,
Marta
lan
Maria,
nanging
Dèkné
meksa
ora
ndang
budal,
malah
ijik
ngentèni
rong
dina
menèh.
6
(11:5)
7
Sakwisé
rong
dina
kuwi
Gusti
Yésus
terus
ngejèk
murid-muridé
ngomong
ngéné:
“Hayuk
budal
nang
Yudéa
menèh!”
8
Murid-muridé
semaur:
“Guru,
apa
Kowé
wis
lali
nèk
para
penggedéné
wong
Ju
pada
arep
matèni
kowé
nang
kana.
Lak
durung
suwi
waé
ta?
Lah
Kowé
kok
arep
balik
nang
Yudéa
menèh?”
9
Gusti
Yésus
ngomong
ngéné:
“Sedina
kuwi
lak
rolas
jam
ta.
Nèk
kowé
mlaku
ing
wayah
awan
kowé
ora
bakal
kesandung,
awit
padang.
10
Nanging
nèk
kowé
mlaku
ing
wayah
wengi,
kowé
bakal
kesandung,
awit
peteng.”
11
Gusti
Yésus
terus
ngomong
menèh:
“Lasarus,
kantyané
awaké
déwé,
wis
turu
saiki,
nanging
dèkné
arep
tak
gugah.”
12
Murid-muridé
mikir
nèk
Lasarus
wis
bisa
turu
kepénak,
mulané
terus
pada
ngomong:
“Gusti,
nèk
Lasarus
wis
bisa
turu
kepénak,
dèkné
ya
mesti
ndang
mari.”
13
(11:12)
14
Sakjané
Gusti
Yésus
ngomongké
nèk
Lasarus
wis
ninggal,
mulané
terus
ngomong
blaka
waé:
“Lasarus
wis
ninggal!
15
Aku
bungah
nèk
Aku
durung
nang
kana,
dadiné
kowé
bisa
weruh
menèh
lan
bisa
pretyaya.
Mulané
hayuk
saiki
pada
budal
nang
nggoné
Lasarus.”
16
Rasul
Tomas,
anak
kembar,
terus
ngomong
marang
murid-murid
liyané:
“Hayuk
awaké
déwé
pada
mèlu
waé,
dadiné
bisa
mati
bareng
karo
Gusti
Yésus.”
17
Kabèh
terus
budal
nang
désa
Bétani.
Kadung
wis
tekan
nggoné,
Gusti
Yésus
krungu
nèk
Lasarus
wis
dikubur
patang
dina.
18
Bétani
kuwi
ora
adoh
karo
Yérusalèm,
namung
kira-kira
telung
kilomèter.
19
Mulané
para
penggedéné
wong
Ju
okèh
sing
pada
teka
niliki
Maria
lan
Marta
sing
kepatèn.
20
Kadung
krungu
nèk
Gusti
Yésus
teka,
Marta
terus
metu
arep
mapak,
nanging
Maria
ora
mèlu.
21
Marta
terus
ngomong
marang
Gusti
Yésus:
“O
Gusti,
nèk
Kowé
wis
teka
kawit
wingi-wingi
kakangku
mesti
ora
sida
ninggal.
22
Nanging
uga
saiki,
senajan
dèkné
wis
ninggal,
aku
ngerti
nèk
Gusti
Allah
bakal
ngekèki
Kowé
apa
penjalukmu.”
23
Gusti
Yésus
semaur:
“Marta,
kakangmu
bakal
urip
menèh.”
24
Tembungé
Marta:
“Bener
Gusti,
aku
ngerti
nèk
dèkné
bakal
urip
menèh,
mbésuk
ing
dina
sing
kèri
déwé,
nèk
kabèh
wong
mati
bakal
tangi
menèh!”
25
Gusti
Yésus
terus
ngomong:
“Ya
Aku
iki
sing
nangèké
wong
mati
lan
ngekèki
urip
langgeng.
Sapa
sing
pretyaya
marang
Aku
bakal
urip
menèh,
senajan
wis
mati.
26
Wong
kuwi
wis
nampa
urip
langgeng
lan
ora
bakal
mati
slawasé,
jalaran
pretyaya
marang
Aku.
Apa
kowé
pretyaya
kuwi,
Marta?”
27
Marta
semaur:
“Ya
Gusti,
aku
pretyaya
tenan
nèk
Kowé
kuwi
Kristus,
Anaké
Gusti
Allah
sing
kudu
teka
nang
jagat
kéné.”
28
Marta
terus
balik
nang
nggoné
Maria
lan
ngomong
alon-alon
marang
dèkné:
“Maria,
Guruné
wis
teka.
Dèkné
nékokké
kowé!”
29
Sakwisé
krungu
kuwi
Maria
terus
sakwat
ngadek
arep
metuki
Gusti
Yésus.
30
Gusti
Yésus
durung
mlebu
nang
désané,
nanging
ijik
nang
panggonan
dongé
kepetuk
karo
Marta.
31
Para
penggedéné
wong
Ju
sing
pada
teka
nglipur
Maria
weruh
dèkné
menyat
lunga,
ndarani
Maria
arep
nangis
nang
kuburan,
terus
pada
ngetutké.
32
Kadung
Maria
wis
tekan
nggoné
Gusti
Yésus,
dèkné
terus
niba
nang
ngarepé
ngomong:
“O
Gusti,
nèk
Kowé
wis
nang
kéné
kawit
wingi-wingi,
kakangku
mesti
ora
sida
ninggal.”
33
Gusti
Yésus
weruh
Maria
lan
wong-wong
sing
pada
mèlu
mbrono
mau
pada
nangis,
Dèkné
terus
krasa
melas
lan
sedi
banget.
34
Dèkné
terus
takon:
“Lasarus
mbok
kubur
nang
endi?”
“Hayuk
tak
gawa
nang
kuburané,
Gusti,”
wong-wong
semaur.
35
Mripaté
Gusti
Yésus
terus
metu
eluhé.
36
Para
penggedéné
wong
Ju
sing
pada
weruh
kuwi
terus
ngomong:
“Dèkné
jan
trésna
tenan
marang
Lasarus!”
37
Nanging
saloké
ènèng
sing
ngomong
ngéné:
“Dèkné
lak
bisa
nambani
wong
sing
lamur
ta!
Ajuré
ya
bisa
ngalang-alangi
supaya
Lasarus
ora
mati.”
38
Saiki
Gusti
Yésus
wis
tekan
kuburané,
atiné
terus
krasa
susah
lan
jèngkèl
menèh.
Kuburané
kuwi
guwa
sing
ditutupi
watu
gedé.
39
Gusti
Yésus
terus
ngomong:
“Kuburané
dibukak!”
Marta
semaur:
“Gusti,
kakangku
wis
dikubur
patang
dina
suwéné.
Saiki
wis
mambu!”
40
Gusti
Yésus
ngomong
marang
Marta:
“Aku
lak
wis
ngomong
marang
kowé
ta!
Nèk
kowé
pretyaya
tenan
marang
Aku,
kowé
bakal
weruh
sepira
gedéné
kwasané
Gusti
Allah!”
41
Watuné
sing
dienggo
nutupi
kuburané
terus
disurung.
Gusti
Yésus
terus
nyawang
nduwur
lan
ndonga:
“Bapakku,
Aku
kesuwun
nèk
Kowé
nampa
pandongaku.
42
Aku
déwé
ngerti
nèk
saben-saben
Aku
ndonga
marang
Kowé,
apa
penjalukku
keturutan.
Nanging
Aku
ngomong
kuwi
mau,
supaya
wong-wong
sing
nang
kéné
iki
pada
krungu
lan
pada
pretyaya
nèk
Kowé
sing
ngongkon
Aku.”
43
Sakwisé
ndonga,
Gusti
Yésus
terus
mbengok:
“Lasarus,
metua
mbréné!”
44
Lasarus,
sing
mauné
mati,
terus
metu,
nanging
tangané
lan
sikilé
ijik
dibuntel
mori.
Rainé
mbarang
ijik
ditutupi
katyu
mori.
Gusti
Yésus
terus
ngomong:
“Moriné
diutyuli
supaya
wongé
bisa
mlaku.”
45
Para
penggedéné
wong
Ju
sing
mèlu
Maria
pada
weruh
lelakon
kuwi
mau,
mulané
terus
ènèng
okèh
sing
pada
pretyaya
marang
Gusti
Yésus.
46
Nanging
ènèng
sing
pada
budal
nang
nggoné
para
Farisi
mbarang
ngomongké
nèk
Gusti
Yésus
nguripké
Lasarus
menèh.
47
Mulané
para
pengarepé
imam
lan
para
Farisi
terus
pada
nglumpukké
para
penuntuné
agama
lan
nang
begandringan
kono
terus
pada
takon:
“Lah
awaké
déwé
saiki
kepriyé?
Yésus
iki
nindakké
penggawé
sing
nggumun-nggumunké.
48
Nèk
diejarké
ngono
suwi-suwi
wong
kabèh
pada
mèlu
Dèkné.
Mengko
bangsa
Rum
wedi
nèk
bangsané
awaké
déwé
ora
bakal
manut
lan
entèk-entèké
bangsa
Rum
bakal
ngrusak
Gréja
Gedé
lan
bangsané
awaké
déwé.”
49
Nanging
Kayafas,
Imam
Gedé,
semaur
ngéné:
“Mosok
kowé
durung
pada
dunung?
Luwung
Dèkné
sing
mati
tenimbang
awaké
déwé
kabèh
sak
bangsa.”
50
(11:49)
51
Kayafas
ngomong
ngono
kuwi
ora
sangka
pikirané
dèkné
déwé,
nanging
Gusti
Allah
sing
ngekèki
tembung
dèkné,
awit
dèkné
kuwi
Imam
Gedé
ing
taun
kuwi.
Kuwi
jalarané
dèkné
ngomongké
nèk
Gusti
Yésus
kudu
mati
nglabuhi
bangsané.
52
Lan
menèh,
Gusti
Yésus
enggoné
mati
ora
namung
nglabuhi
bangsané
waé,
nanging
uga
supaya
kabèh
wong
sing
pretyaya
marang
Dèkné
bisa
dadi
siji,
senajana
pada
pentyar
sakparan-paran.
53
Sakploké
dina
kuwi
para
penggedéné
wong
Ju
pada
nggolèk
akal
arep
matèni
Gusti
Yésus.
54
Mulané
Gusti
Yésus
ora
ngétok
menèh
nang
tengahé
wong-wong,
nanging
Dèkné
terus
lunga
sangka
kono
budal
nang
kuta
Efraim,
tyedek
karo
wustèn.
Gusti
Yésus
terus
nang
kono
karo
murid-muridé.
55
Saiki
wayahé
Paskah
wis
tyedek,
mulané
wong
okèh
pada
teka
nang
Yérusalèm
arep
pada
nindakké
sesutyèn.
56
Wong-wong
pada
lingak-linguk
nggolèki
Gusti
Yésus.
Nèk
pada
ngumpul
nang
Gréja
Gedé
kono
terus
pada
takon
marang
sakpada-pada:
“Dèkné
bakal
teka
apa
ora
ya?”
57
Para
pengarepé
imam
lan
para
Farisi
wis
ngongkon
ngabar-ngabarké,
nèk
ènèng
wong
ngerti
Gusti
Yésus
kuwi
nang
endi,
kudu
diomongké,
supaya
Dèkné
dityekel.