1
Sangka
nggoné
Jairus
Gusti
Yésus
terus
mulih
nang
kuta
panggonané.
Iku
kuta
Nasarèt.
Murid-muridé
mbarang
pada
mèlu.
2
Ing
dina
sabat
Gusti
Yésus
terus
molai
mulangi
nang
sinaguk
kono.
Wong-wong
sing
ngrungokké
pada
nggumun
kabèh.
Pada
ngomong:
“Wong
iki
éntuk
piwulangan
sangka
ngendi
ya?
Kok
pinter
temen?
Kok
bisa
nindakké
mujijat-mujijat
mbarang?
3
Iki
lak
sing
tukang
nggawé
krosi-méja
kaé
ta?
Anaké
Maria,
tunggalé
Yakobus,
Yoses,
Yudas
lan
Simon.
Adik-adiké
sing
wédok
mbarang
lak
manggon
nang
kéné
ta?”
Wong-wong
pada
nampik
Gusti
Yésus.
4
Mulané
Gusti
Yésus
ngomong
marang
wong-wong:
“Nabi
kuwi
nang
endi-endi
diajèni,
kejaba
nang
panggonané
déwé.
Seduluré
déwé
waé
ora
ngajèni.”
5
Mulané
Dèkné
ora
bisa
nindakké
mujijat-mujijat
nang
kono.
Namung
wong
lara
siji-loro
ditumpangi
tangan
karo
Gusti
Yésus,
terus
pada
mari.
6
Gusti
Yésus
déwé
ya
nggumun,
wong-wong
kok
ora
gelem
pretyaya.
Gusti
Yésus
terus
budal
nang
désa-désa
nang
kiwa-tengené
kuta
Nasarèt
kono,
mulangi
wong-wong
bab
pituturé
Gusti
Allah.
7
Dèkné
uga
manggil
murid
sing
rolas
dikongkon
budal
loro-loro
nggelar
kabar
kabungahan
lan
dikèki
pangwasa
nundungi
demit.
8
Nanging
dipenging
nggawa
apa-apa,
kejaba
tekené.
Pangan
ora,
duwit
ya
ora.
9
Kenèng
nganggo
tèklèk,
nanging
ora
éntuk
nggawa
salin
dobel.
10
Gusti
Yésus
terus
ngomong:
“Nèk
kowé
merdayoh
nang
omahé
sakwijiné
wong,
nginepa
nang
kono
waé
nganti
kowé
lunga
menèh.
11
Nèk
nang
sakwijiné
panggonan
wongé
ora
gelem
nampa
lan
ora
gelem
ngrungokké
kowé,
lungaa
waé
sangka
kono.
Nanging
lemahé
diketokké
sangka
sikilmu,
supaya
pada
ngerti
nèk
pada
nampik
kowé.”
12
Murid
rolas
mau
terus
pada
budal
mituturi
wong-wong,
kongkon
pada
ninggal
urip
ala
lan
manut
marang
Gusti
Allah.
13
Demit
pirang-pirang
pada
ditundungi
lan
okèh
wong
lara
pada
ditambani
nganggo
usapan
lenga.
14
Gusti
Yésus
selot
suwi
selot
kesuwur
lan
nang
endi-endi
wong-wong
pada
krungu
bab
Dèkné,
uga
ratu
Hérodès.
Enèng
sing
ngomong:
“Yésus
iki
ya
Yohanes
Pembaptis
sing
urip
menèh,
mulané
Dèkné
bisa
nindakké
mujijat.”
15
Liyané
ngomong:
“Yésus
iki
mesti
nabi
Elia
sing
urip
menèh.”
Enèng
liyané
menèh
sing
ngomong:
“Yésus
kuwi
nabi
tunggalé
liya-liyané
ing
jaman
mbiyèn.”
16
Kadung
ratu
Hérodès
krungu,
dèkné
ngomong:
“Yésus
iki
Yohanes
sing
wis
tak
ketok
guluné,
nanging
urip
menèh.”
17
Awit
mauné
Yohanes
wis
dilebokké
nang
setrapan
karo
ratu
Hérodès,
nuruti
jalukané
Hérodias.
Jalaran
Yohanes
ajek
ngomongi
ratuné
nèk
klakuané
kebatyut.
Hérodès
ngepèk
Hérodias,
bojoné
Filipus,
kakangé
déwé.
18
Yohanes
ngomong:
“Kowé
ora
kenèng
ngepèk
ipému
déwé
nèk
bojoné
ijik
urip!”
19
Mulané
Hérodias
ngintyim-intyim
Yohanes
arep
dipatèni,
nanging
durung
bisa,
awit
ijik
dialang-alangi
karo
ratu
Hérodès.
20
Hérodès
déwé
wedi
karo
Yohanes,
awit
ngerti
nèk
Yohanes
kuwi
wong
bener
lan
wong
sutyi,
mulané
dèkné
ya
dijaga.
Hérodès
seneng
ngrungokké
Yohanes,
senajan
tembungé
marakké
dèkné
wedi
lan
bingung.
21
Nanging
ing
sakwijiné
dina
Hérodias
nemu
kelunggaran
kanggo
matèni
Yohanes,
yakuwi,
dongé
ratu
Hérodès
tutup
taun
lan
nganakké
pésta
gedé;
wong
gedé-gedé,
uga
para
penggedéné
militèr
lan
para
penggedéné
distrik
Galiléa
pada
teka
kabèh.
22
Kadung
anaké
Hérodias
molai
njogèt,
ratuné
lan
dayoh-dayohé
terus
pada
seneng
tenan
karo
botyah
wédok
kuwi.
Mulané
ratu
Hérodès
terus
ngomong
marang
botyahé:
“Kowé
kepéngin
apa
Wuk,
sak
njalukmu
tak
kèki.
23
Tenan,
aku
janji
marang
kowé,
senajana
kowé
njaluk
separoné
negaraku,
bakal
tak
kèkké!”
24
Botyahé
terus
lunga
takon
ibuné:
“Bu,
aku
énaké
njaluk
apa
ya?”
Ibuné
semaur:
“Kana
kowé
njaluk
endasé
Yohanes
Pembaptis!”
25
Botyahé
terus
balik
menèh
nang
nggoné
ratuné
ngomong:
“Aku
njaluk
endasé
Yohanes
Pembaptis
nang
piring!”
26
Ratu
Hérodès
sedi
banget
krungu
penjalukan
kuwi.
Nanging
dèkné
ora
bisa
apa-apa,
awit
wis
kadung
janji.
Karomenèh
dayohé
pada
mèlu
nyeksèni
janjiné.
27
Mulané
dèkné
terus
ngongkon
sing
tukang
jaga
kono
ngetok
guluné
Yohanes
lan
kongkon
nggawakké
mbrono.
Wongé
terus
budal
lan
nang
setrapan
kono
dèkné
ngetok
guluné
Yohanes.
28
Endasé
terus
digawa
nang
piring
dikèkké
botyahé.
Botyahé
terus
masrahké
endasé
marang
ibuné.
29
Murid-muridé
Yohanes
krungu
nèk
dèkné
wis
ninggal,
mulané
terus
pada
njikuk
layoné
dikubur.
30
Para
rasul
wis
pada
balik
menèh
nang
nggoné
Gusti
Yésus.
Nang
kono
pada
nyritakké
bab
sembarang
sing
ditindakké
lan
diwulangké.
31
Gusti
Yésus
terus
ngomong:
“Hayuk
pada
nggolèk
panggonan
sing
sepi
kanggo
lèrèn
sedilut.”
Awit
wong
okèh
pada
teka-lunga
sampèk
Gusti
Yésus
lan
murid-muridé
ora
kober
mangan.
32
Mulané
terus
ninggal
wong-wong
lunga
karo
prauné
nggolèk
panggonan
sepi.
33
Nanging
wong
okèh
weruh
lungané
lan
nitèni
parané
Gusti
Yésus.
Sangka
kuta-kuta
wong-wong
pada
budal
mlaku
ndisiki.
34
Kadung
Gusti
Yésus
medun
sangka
prauné,
Dèkné
weruh
wong
okèh
wis
nang
kono.
Dèkné
terus
melas
banget,
awit
wong-wong
kuwi
kaya
wedus
sing
ora
ènèng
sing
ngengon.
Mulané
Gusti
Yésus
terus
mulangi
wong-wong
bab
werna-werna
prekara.
35
Dongé
wis
soré
murid-muridé
ngomong
marang
Gusti
Yésus:
“Saiki
wis
soré
lan
nang
panggonan
kéné
ora
ènèng
apa-apa.
36
Mbok
wong-wong
dikongkon
lunga
bèn
pada
nggolèk
mangan
déwé-déwé
nang
désa-désa.”
37
Nanging
Gusti
Yésus
semaur:
“Kowé
sing
kudu
ngekèki
mangan
wong-wong.”
Murid-muridé
ngomong:
“Lah
kuwi
pirang
duwit
waé?”
38
Gusti
Yésus
terus
takon:
“Kana
didelok
ènèng
roti
pira!”
Kadung
wis
niliki
terus
ngomong:
“Enèng
roti
lima
lan
iwak
loro!”
39
Gusti
Yésus
terus
ngongkon
murid-muridé
nata
wong-wong,
bèn
pada
njagong
nang
suketan,
sakkrompol-sakkrompol.
40
Wong-wong
terus
pada
njagong;
ènèng
krompolan
sing
wongé
satus,
ènèng
sing
sèket.
41
Gusti
Yésus
terus
njikuk
roti
lima
lan
iwak
loro
mau.
Dèkné
nyawang
nduwur
karo
ndonga.
Sakwisé
kuwi
rotiné
terus
dityuwil-tyuwil
lan
dikèkké
marang
murid-muridé
kongkon
ngedum
marang
wong-wong.
Iwak
loro
mau
uga
dityuwil-tyuwil
terus
diedum-edumké.
42
Wong
kabèh
pada
mangan
sampèk
warek.
43
Turahané
roti
lan
iwak
sing
ora
kepangan
dilumpukké
ènèng
rolas
ténggok.
44
Sing
mangan
ènèng
wong
limang
èwu,
kuwi
namung
wong
lanangé.
45
Sakwisé
iku
Gusti
Yésus
terus
ngongkon
murid-muridé
numpak
prauné
ndisik
nang
désa
Bètsaida,
nang
abrahan.
Wong-wong
liyané
terus
disuwun
kongkon
mulih.
46
Kadung
wis
pisah
karo
murid-muridé,
Gusti
Yésus
terus
munggah
gunung
arep
ndonga.
47
Dongé
surup
prauné
wis
nang
tengah-tengah,
nanging
Gusti
Yésus
ijik
nang
daratan
déwé.
48
Gusti
Yésus
weruh
nèk
murid-muridé
kangèlan
tenan
sing
ndayung,
awit
tatapan
angin.
Kira-kira
jam
telu
tekané
jam
nenem
ésuk
Gusti
Yésus
terus
nusul,
mlaku
nang
mér.
Kétoké
Dèkné
mlaku
terus,
kaya
arep
ngliwati
prauné.
49
Kadung
murid-muridé
weruh
Gusti
Yésus
mlaku
nang
banyu
terus
pada
njerit.
Ndarani
weruh
mokmedi.
50
Kabèh
weruh
Dèkné
terus
pada
wedi.
Mulané
Gusti
Yésus
ngomong:
“Aja
pada
kagèt!
Iki
Aku!
Wis
aja
pada
wedi
menèh!”
51
Gusti
Yésus
terus
mèlu
numpak
prauné
lan
anginé
terus
mandek.
52
Murid-muridé
durung
pada
nitèni
kwasané
Gusti
Yésus,
senajana
weruh
Dèkné
ngekèki
mangan
wong
limang
èwu.
53
Gusti
Yésus
lan
murid-muridé
terus
ngabrah
mér
tekan
bawah
Genésarèt.
Nang
kono
terus
medun
sangka
prauné.
54
Wong-wong
pada
nitèni
nèk
kuwi
Gusti
Yésus.
55
Sakwat
liya-liyané
sak
désa
terus
diomongi
kabèh.
Sing
lara
terus
digotongi
sak
lèmèké.
56
Endi
waé
sing
ditekani
Gusti
Yésus,
kebonan,
désa
apa
kuta,
wong-wong
mesti
pada
teka
nggawa
sing
lara,
terus
diglétakké
nang
lataré
pasar.
Wong-wong
pada
nyuwun
marang
Gusti
Yésus
nglilani
sing
lara
ndemèk
saliné
Dèkné,
senajan
namung
gombyoké.
Sing
ndemèk
terus
pada
mari.