1
Gusti
Yésus
ngomong
marang
para
muridé:
“Enèng
prekara-prekara
sing
marakké
wong
tiba
ing
dosa,
nanging
tyilaka
banget
wong
sing
dadi
jalarané.
2
Apiké
wong
sing
kaya
ngono
kuwi
dikalungi
watu
gilingan,
terus
dityemplungké
nang
segara.
Apik
ngono
tenimbang
wong
kuwi
marakké
wong
pretyaya
sing
ijik
ringkih
nggawé
dosa.
3
Mulané
pada
sing
ati-ati!
“Nèk
sedulurmu
nggawé
dosa,
diwelèhké.
Nèk
dèkné
rumangsa
getun
enggoné
nggawé
dosa,
dingapura.
4
Semunggoné
sedulur
kuwi
nggawé
dosa
marang
kowé
sampèk
ping
pitu
sedina
lan
ping
pitu
dèkné
nang
nggonmu
njaluk
ngapura,
sedulur
kuwi
kudu
mbok
ngapura.”
5
Para
rasul
terus
ngomong
marang
Gusti
Yésus:
“Gusti,
awaké
déwé
nyuwun
ditambahi
pengandelé.”
6
Gusti
Yésus
semaur:
“Nèk
kowé
nduwé
pengandel
sing
gedéné
sak
wiji
sing
tyilik
déwé,
kowé
bisa
ngomong
marang
wit
anjir
iki:
‘Mbedola
lan
mantyepa
nang
segara,’
mesti
wit
mau
bakal
manut
tembungmu.”
7
Gusti
Yésus
ngomong:
“Semunggoné
nang
tengahmu
ènèng
sing
nduwé
slaf
sing
mbok
kongkon
ngepluk
apa
angon
wedus,
mosok
nèk
slaf
mau
mulih
sangka
penggawéané
terus
mbok
omongi:
‘Kéné
ndang
mangan!’
8
Mesti
ora
ta!
Kowé
malah
bakal
ngomong:
‘Manganku
ndang
ditata!
Nganggoa
salin
resik
lan
tunggoni
enggonku
mangan
tekan
rampungé.
Sakwisé
kuwi
kowé
kana
mangan.’
9
Slaf
kuwi
lak
ora
usah
dielem
enggoné
manut
préntahé
sing
nduwé
omah?
10
Mengkono
uga
kowé.
Nèk
kowé
wis
nglakoni
kabèh
sing
dipréntah,
kowé
nyebuta:
‘Aku
iki
namung
slaf
sing
lumrah,
namung
nglakoni
kuwajibanku.’”
11
Dongé
Gusti
Yésus
neruské
lakuné
nang
kuta
Yérusalèm,
Dèkné
ngliwati
bawah
kompasé
distrik
Samaria
lan
distrik
Galiléa.
12
Dongé
Gusti
Yésus
mlebu
nang
sakwijiné
désa
ènèng
wong
lara
lépra
sepuluh
marani
Dèkné.
13
Wong-wong
mau
ngadek
lan
bengok-bengok
sangka
kadohan
ngomong:
“Yésus,
Guru,
mbok
awaké
déwé
dimelasi!”
14
Gusti
Yésus
weruh
wong-wong
mau
terus
ngomong:
“Pada
lungaa,
awakmu
diduduhké
marang
para
imam.”
Sak
barengé
mlaku
wong-wong
mau
malih
waras.
15
Enèng
siji
weruh
nèk
wis
waras,
terus
balik
karo
memuji
Gusti
Allah
nganggo
swara
banter.
16
Wong
mau
terus
sujut
nang
ngarepé
Gusti
Yésus
lan
maturkesuwun.
Kuwi
wong
Samaritan.
17
Gusti
Yésus
ngomong:
“Apa
ora
wong
sepuluh
sing
diwaraské?
Lah
sing
sanga
nang
endi?
18
Apa
ora
bisa
teka
maturkesuwun
marang
Gusti
Allah?
Kenèng
apa
kok
malah
namung
wong
sing
dudu
Ju
iki
sing
balik?”
19
Gusti
Yésus
terus
ngomong
marang
wong
Samaritan
mau:
“Ngadeka,
kana
mulih,
pengandelmu
wis
maraské
kowé!”
20
Enèng
wong
Farisi
siji-loro
takon
marang
Gusti
Yésus
kapan
enggoné
Gusti
Allah
miwiti
Kratoné.
Gusti
Yésus
ngomong:
“Kratoné
Gusti
Allah
kuwi
ora
diwiwiti
nganggo
tanda-tanda
sing
kétok.
21
Wong
ora
bisa
ngomong:
‘Hé,
delokké,
iki
Kratoné
Allah!’
Apa:
‘Lah
kaé
nang
kana!’
Awit
Kratoné
Allah
kuwi
nang
tengahmu.”
22
Sakwisé
kuwi
Gusti
Yésus
terus
ngomong
marang
murid-muridé:
“Bakal
ènèng
waktuné
kowé
pada
kepéngin
weruh
dinané
Anaké
Manungsa,
senajana
namung
sedina,
nanging
ora
bisa.
23
Mbésuk
bakal
ènèng
wong
sing
ngomong
marang
kowé:
‘Lah
kaé
nang
kana,’
apa,
‘Lah
iki
nang
kéné!’
Kowé
aja
nggugu
terus
metu
nggolèki.
24
Awit
kaya
klélapé
bledèk
sing
semlorot
nang
langit
sangka
sebelah
kéné
tekan
sebelah
kana,
mengkono
uga
tekané
Anaké
Manungsa
ing
dina
gedé
kuwi.
25
Nanging
Dèkné
kudu
nandang
sangsara
ndisik
lan
ditampik
karo
wong-wong
jaman
saiki.
26
Mbésuk
kahanané
ing
jaman
tekané
Anaké
Manungsa
pada
waé
karo
kahanané
ing
jamané
nabi
Noah.
27
Wong-wong
pada
mangan-ngombé,
omah-omah,
nganti
tekan
dinané
nabi
Noah
mlebu
nang
kapalé
lan
udané
gedé
teka
lan
matèni
wong
kabèh.
28
Uga
kaya
dèk
jamané
Lot.
Wong-wong
pada
mangan-ngombé,
adol-tuku,
nenandur
lan
nggawé
omah.
29
Nanging
dongé
Lot
metu
sangka
kuta
Sodom,
ing
dina
kuwi
uga
geni
lan
lirang
medun
sangka
langit
ngobong
wong
kabèh.
30
Kaya
mengkono
uga
mbésuk
bakalé
kahanané
dina
tekané
Anaké
Manungsa.
31
“Wong
sing
nang
payoné
omah
ing
dina
kuwi
aja
medun
mlebu
nang
omah
njikuk
barang-barangé.
Semono
uga
wong
sing
ijik
nang
kebon,
aja
pada
balik
nang
omahé.
32
Pada
élinga
marang
apa
sing
klakon
karo
bojoné
Lot.
33
Sapa
sing
ngudi
nylametké
uripé
malah
bakal
kélangan
urip
sing
sejati.
Nanging
sapa
sing
kélangan
uripé
malah
bakal
nampa
urip
sejati.
34
Ngandela
Aku,
ing
wengi
kuwi
wong
loro
pada
turu
nang
peturon,
sing
siji
bakal
kajupuk,
sing
liyané
ditinggal.
35
Wong
wédok
loro
ijik
pada
nggiling
gandum,
sing
siji
bakal
dijikuk,
sing
liyané
ditinggal.
36
(Wong
lanang
loro
ijik
pada
nang
kebon,
sing
siji
bakal
dijikuk,
sing
liyané
ditinggal.)”
37
Para
murid
terus
takon:
“Nang
endi
Gusti?”
Gusti
Yésus
semaur:
“Ngendi
ènèng
batang,
nang
kono
manuk
gagak
pada
ngrompol.”