1
Ing
sakwijiné
dina,
kira-kira
jam
telu
awan,
wayahé
kumpul
pandonga,
rasul
Pétrus
lan
rasul
Yohanes
budal
nang
Gréja
Gedé.
2
Nang
jèjèré
lawangé
gréjané,
sing
jenengé
Lawang
Apik,
ènèng
wong
sing
lumpuh
kawit
lairé.
Wong
iki
saben
dina
digéndong
disèlèhké
nang
jèjèré
lawang
kono,
supaya
ngemis
marang
wong
sing
pada
mlebu
nang
Gréja
Gedé
kono.
3
Kadung
wongé
weruh
rasul
Pétrus
lan
rasul
Yohanes
liwat
kono,
wongé
terus
njaluk
duwit.
4
Rasul
loro
mau
mandeng
wongé
terus
rasul
Pétrus
ngomong:
5
“Delokké
aku
iki!”
Wongé
terus
ndelokké
rasul
Pétrus
lan
rasul
Yohanes,
ndarani
arep
dikèki
apa-apa.
6
Nanging
rasul
Pétrus
malah
ngomong:
“Duwit
aku
ora
nduwé,
nanging
apa
nduwéku
tak
kèkké
marang
kowé:
ing
Jenengé
Gusti
Yésus
Kristus
sangka
Nasarèt,
mlakua!”
7
Rasul
Pétrus
terus
nyekel
tangané
wongé
sing
tengen
terus
diréwangi
ngadek.
Sikilé
lan
poloké
wongé
terus
sakwat
krasa
kuwat.
8
Wongé
terus
ngadek
jejek
lan
molai
mlaku
rana-réné,
terus
mèlu
rasul
Pétrus
lan
rasul
Yohanes
mlebu
Gréja
Gedé
karo
mentyolot-mentyolot
lan
memuji
Gusti
Allah.
9
Wong
pirang-pirang
sing
nang
kono
pada
weruh
wongé
mlaku
lan
memuji
Gusti
Allah.
10
Wong-wong
nitèni
nèk
wongé
kuwi
sing
tukang
ngemis
nang
jèjèré
Lawang
Apik.
Mulané
wong-wong
nggumuné
ora
ènèng
entèké
bab
sing
klakon
ing
uripé
wong
kuwi.
11
Wong
sing
mauné
lumpuh
nanging
saiki
bisa
mlaku
kuwi
terus
ngetutké
rasul
Pétrus
lan
rasul
Yohanes
waé,
mulané
wong-wong
sing
nggumun
mau
pada
ngrubung
rasul
Pétrus
lan
rasul
Yohanes
nang
kono,
nang
panggonan
sing
jenengé
Gadriné
Soléman.
12
Kadung
rasul
Pétrus
weruh
wong
pirang-pirang
mau,
dèkné
terus
ngomong:
“Para
sedulur
bangsa
Israèl,
kenèng
apa
kowé
kok
pada
nggumun.
Lah
kok
pada
nyawang
kaya
awaké
déwé
waé
sing
marakké
wongé
bisa
mlaku.
13
Gusti
Allahé
Bapa
Abraham,
Isak
lan
Yakub,
Gusti
Allahé
mbah-mbahané
awaké
déwé,
wis
ngunggulké
peladèné,
yakuwi
Gusti
Yésus.
Kowé
wis
masrahké
Dèkné
marang
para
pangwasa,
nang
ngarepé
gramang
Pilatus.
Dèkné
mbok
tampik,
senajan
Pilatus
déwé
wis
nggawé
putusan
arep
ngetyulké
Dèkné.
14
Dèkné
wong
sing
nglakoni
kekarepané
Gusti
Allah
lan
Dèkné
ora
ènèng
salahé,
nanging
malah
mbok
tampik.
Kowé
malah
nembung
marang
Pilatus
kongkon
ngutyuli
wong
sing
tukang
matèni
wong.
15
Tibaké
kowé
matèni
wong
sing
dadi
dalané
kauripan.
Nanging
Gusti
Allah
wis
nangèké
Gusti
Yésus
sangka
pati
lan
aku
lan
kantya-kantyaku
wis
nyeksèni
kuwi
déwé.
16
Ya
pangwasané
Jenengé
Gusti
Yésus
sing
ngekèki
kekuwatan
marang
wong
iki.
Kowé
pada
nitèni
déwé,
jalaran
sangka
pretyaya
ing
jenengé
Gusti
Yésus
Kristus
wong
lumpuh
iki
bisa
waras
sak
kabèhé.
Kowé
pada
weruh
déwé.
17
“Para
sedulur,
aku
saiki
pantyèn
wis
ngerti
nèk
kowé
mauné
pada
kurang
pangertiné.
Mulané
kowé
lan
penuntun-penuntunmu
pada
nindakké
ngono.
18
Nanging
pantyèn
wis
kudu
klakon
ngono,
supaya
apa
sing
diomong
karo
Gusti
Allah
lantaran
para
nabi
ing
jaman
mbiyèn
saiki
bisa
keturutan,
yakuwi:
Kristus
kudu
nglakoni
sangsara.
19
Mulané
para
sedulur,
pada
ninggala
urip
sing
ala
lan
pada
balika
marang
Gusti
Allah,
supaya
kowé
bisa
nampa
pangapura
sangka
dosamu.
20
Gusti
Allah
mengko
mesti
terus
ngepénakké
atimu
lan
ngongkon
Gusti
Yésus,
sing
wis
dadi
Juru
Slametmu,
teka.
21
Gusti
Yésus
saiki
kudu
ngentèni
nang
swarga
nganti
tekan
waktuné
sembarang
dadi
anyar,
kaya
sing
wis
diomong
karo
Gusti
Allah
lantaran
para
nabi
ing
jaman
mbiyèn.
22
Wujuté
nabi
Moses
wis
ngomong
ngéné:
‘Gusti
Allahmu
bakal
ngongkon
nabi
teka
marang
kowé,
kaya
enggoné
ngongkon
aku,
nabi
sangka
tengahmu
déwé.
Kowé
kudu
nggatèkké
marang
sembarang
sing
diomong
karo
dèkné.
23
Nanging
sapa
sing
ora
nggugu
marang
nabi
mau,
bakal
dipisah
lan
diusir
sangka
brayaté
Gusti
Allah.’
24
Para
nabi
kabèh
sing
pada
ngetokké
tembungé
Gusti
Allah,
molai
karo
nabi
Samuèl
lan
liya-liyané
sak
mburiné
dèkné,
kabèh
wis
pada
ngomongké
bab
jaman
iku.
25
Prejanji-prejanjiané
Gusti
Allah
sing
diomong
karo
para
nabi
kuwi
kabèh
kanggo
kowé.
Mulané
kowé
katut
ing
prejanjiané
Gusti
Allah
marang
para
simbah
ing
jaman
mbiyèn,
yakuwi
prejanjiané
Gusti
Allah
marang
Bapa
Abraham
sing
uniné
ngéné:
‘Kabèh
bangsa
nang
sak
lumahé
bumi
bakal
mèlu
nampa
berkah,
jalaran
sangka
turunanmu.’
26
Yakuwi
mau
jalarané
enggoné
Gusti
Allah
wis
milih
lan
ngongkon
Peladèné
nekani
kowé
ndisik,
mberkahi
lan
nuntun
kowé
kabèh,
supaya
kowé
pada
ninggal
dalan
sing
ala.”