1
Nang
pasamuan
nang
kuta
Antioki
kono
ènèng
nabi-nabi
lan
guru-guru
kayadéné
Barnabas,
Siméon,
sing
uga
katyeluk
Niger,
Lusius
sangka
Kiréné,
Manain
lan
Saulus.
Manain
kuwi
tyilikané
diemong
bareng
karo
ratu
Hérodès.
2
Ing
sakwijiné
dina,
dongé
wong-wong
iki
pada
ngumpul
memuji
Gusti
lan
pasa,
Roh
Sutyi
ngomong:
“Aku
mbutuhké
Barnabas
lan
Saulus
kanggo
penggawéan
sing
gedé.”
3
Wong-wong
terus
pasa
lan
ndonga
terus
lan
sakwisé
kuwi
terus
numpangi
tangan
ndongakké
Barnabas
lan
Saulus,
terus
dikongkon
budal.
4
Barnabas
lan
Saulus
terus
manut
kongkonané
Roh
Sutyi
budal
nang
kuta
Selukia.
Sangka
kono
terus
numpak
prau
ngabrah
nang
pula
Siprus.
5
Kadung
wis
tekan
kuta
Salamis
wong
loro
iki
terus
pada
ngabarké
pituturé
Gusti
Allah
nang
sinaguk-sinaguké
wong
Ju.
Yohanes
mbarang
ya
mèlu
ngréwangi
nang
kono.
Iki
Yohanes
sing
uga
katyeluk
Markus.
6
Wong-wong
mau
terus
pada
ndlajahi
pula
Siprus
sampèk
rata
nganti
tekan
kuta
Pafos.
Nang
kuta
Pafos
kono
Barnabas
lan
Saulus
kepetuk
karo
wong
Ju
sing
jenengé
Bar-Yésus.
Bar-Yésus
iki
ngakuné
nabi,
nanging
dèkné
nganggokké
pangwasa
pepeteng.
7
Bar-Yésus
iki
kantyané
Sèrgius
Paulus,
gramangé
pula
kono,
wong
sing
jeru
kaweruhé.
Gramang
Sèrgius
Paulus
kongkonan
nyeluk
Barnabas
lan
Saulus,
awit
kepéngin
krungu
bab
pituturé
Gusti
Allah.
8
Nanging
Elimas,
kuwi
jenengé
Bar-Yésus
ing
tembung
Grik,
ngalang-alangi
supaya
gramangé
ora
pretyaya
marang
Gusti
Yésus.
9
Saulus,
sing
uga
ketyeluk
Paulus,
mandeng
wongé.
10
Ing
kwasané
Roh
Sutyi
rasul
Paulus
terus
ngomong:
“Elimas,
kowé
kuwi
pantyèn
anaké
Sétan.
Atimu
kebek
karo
pikiran
sing
ala,
mulané
kowé
nglawan
sembarang
sing
betyik.
Senengmu
namung
malik
piwulang-piwulangé
Gusti
sing
bener.
11
Saiki
tangané
Gusti
bakal
nggebuk
kowé
lan
kowé
bakal
lamur
lan
ora
bakal
weruh
padangé
srengéngé
sak
untara.”
Sakwat
Elimas
mripaté
lamur
lan
ora
weruh
apa-apa,
terus
tyemumak-tyemumuk
nggolèk
dalan
lan
njaluk
dituntun.
12
Gramangé
weruh
lelakon
kuwi
terus
pretyaya
marang
Gusti
Yésus.
Dèkné
nggumuné
éram-éram
bab
piwulangé
Gusti.
13
Rasul
Paulus
lan
sak
kantyané
terus
numpak
prau
lunga
sangka
kuta
Pafos,
budal
nang
kuta
Pèrgi
nang
bawah
Pamfili.
Nanging
Yohanes
Markus
ora
gelem
mèlu
terus,
malah
balik
nang
Yérusalèm.
14
Sangka
kuta
Pèrgi
Barnabas
lan
rasul
Paulus
terus
budal
terus
nang
kuta
Antioki
nang
bawah
Pisidi.
Ing
dina
sabat
wong
loro
iki
terus
mèlu
ngumpul
nang
sinaguk.
15
Sakwisé
matya
sangka
wèt-wèté
nabi
Moses
lan
kitabé
para
nabi,
para
pinituwané
sinaguk
terus
kongkonan
takon
marang
rasul
Paulus
lan
Barnabas,
menawa
nduwèni
tembung
kanggo
mbangun
wong-wong
sing
nang
kono.
16
Rasul
Paulus
terus
ngadek
lan
ngumbulké
tangané,
ngekèki
ngerti
nèk
dèkné
kepéngin
ngetokké
tembung.
Rasul
Paulus
ngomong
ngéné:
“Para
sedulur
bangsa
Israèl
lan
sedulur-sedulur
liyané
sing
nyembah
marang
Gusti
Allah
nang
panggonan
kéné!
Aku
nyuwun
pada
ngrungokké
sing
arep
tak
omong
iki.
17
Gusti
Allah,
ya
Gusti
Allahé
bangsa
Israèl,
wis
milih
mbah-mbahané
awaké
déwé
lan
bangsa
iki
didadèkké
bangsa
sing
gedé,
dongé
ijik
manggon
nang
negara
Egipte.
Nganggo
kwasa
sing
nggumunké
Gusti
Allah
terus
ngluwari
bangsa
iki
sangka
pangwasané
negara
Egipte.
18
Sakwisé
kuwi
terus
patang
puluh
taun
suwéné
Gusti
Allah
nyabari
wangkalé
bangsa
iki
suwéné
nang
wustèn.
19
Gusti
Allah
wis
nelukké
bangsa
pitu
nang
negara
Kanaan
lan
negarané
dikèkké
marang
bangsa
Israèl
kongkon
ngenggoni,
patang
atus
sèket
taun
suwéné.
20
“Sakwisé
kuwi
terus
dikèki
penuntun-penuntun
nganti
jamané
nabi
Samuèl.
21
Bangsa
Israèl
terus
njaluk
ratu.
Gusti
Allah
terus
ngekèki
Saul,
anaké
Kis,
dadi
ratuné.
Saul
iki
sangka
turunané
Bènyamin
lan
dèkné
dadi
ratu
patang
puluh
taun
suwéné.
22
Nanging
Saul
terus
diedunké
karo
Gusti
Allah
lan
Daved
sing
didadèkké
ratu.
Bab
Daved
Gusti
Allah
ngomong
ngéné:
‘Daved
iki,
anaké
Isai,
pantyèn
wong
sing
tak
senengi
tenan.
Dèkné
bakal
nuruti
apa
karepku.’
23
Lan
kaya
sing
wis
dijanji
karo
Gusti
Allah,
turunané
Daved,
yakuwi
Gusti
Yésus,
dadi
Juru
Slameté
bangsa
Israèl.
24
Sakdurungé
Gusti
Yésus
teka,
Yohanes
Pembaptis
wis
ngundangi
wong
Israèl
kongkon
pada
ninggal
klakuan
ala
lan
molai
urip
anyar
lan
dibaptis.
25
Sakdurungé
rampung
kerjanané,
Yohanes
Pembaptis
mau
ngomong
marang
wong-wong:
‘Aku
iki
dudu
Kristus
sing
mbok
arep-arep,
dudu.
Nanging
Dèkné
bakal
teka
sak
mburiku.
Ngutyuli
sepatuné
Dèkné
waé
durung
pantes
aku.’
26
“Para
sedulur
turunané
Bapa
Abraham
lan
sedulur-sedulur
kabèh
sing
nyembah
marang
Gusti
Allah,
kabar
kabungahan
iki
wis
digelarké
marang
awaké
déwé.
27
Wong-wong
nang
kuta
Yérusalèm
lan
para
pinituwané
ora
pada
ngerti
nèk
Gusti
Yésus
kuwi
Juru
Slameté.
Wong-wong
kuwi
ora
dunung
tembungé
para
nabi,
senajan
tembungé
para
nabi
mau
saben
kumpulan
ing
dina
sabat
diwatya.
Wong-wong
mau
malah
pada
nyalahké
Gusti
Yésus
lan
mengkono
kuwi
malah
pada
nuruti
tembungé
para
nabi.
28
Senajan
ora
nduwé
jalaran
blas
kanggo
nyetrap
pati
marang
Gusti
Yésus,
nanging
wong-wong
kuwi
meksa
pada
nyuwun
marang
gramang
Pilatus
supaya
Gusti
Yésus
dipatèni.
29
Sakwisé
wong-wong
mau
nglakoni
sembarang
sing
wis
ketulis
nang
Kitab,
layoné
Gusti
Yésus
terus
diedunké
sangka
kayu
pentèngan
lan
disèlèhké
nang
kuburan.
30
Nanging
Gusti
Allah
nangèké
Gusti
Yésus
sangka
pati.
31
Gusti
Yésus
terus
ngétok
marang
murid-muridé
sing
mauné
mèlu
Dèkné
ndlajahi
bawah
Galiléa
nganti
tekan
kuta
Yérusalèm.
Ya
wong-wong
iki
sing
saiki
dadi
seksiné
Gusti
Yésus
marang
bangsa
Israèl.
32
Mulané
para
sedulur,
awaké
déwé
teka
mbréné
iki
nggawa
kabar
kabungahan
iki
marang
kowé
kabèh,
yakuwi,
apa
sing
wis
dijanji
karo
Gusti
Allah
marang
mbah-mbahané
awaké
déwé
saiki
wis
keturutan,
awit
Gusti
Yésus
wis
ditangèkké
sangka
pati.
Nang
kitab
Masmur
bab
loro
lak
ketulis
ngéné ta:
‘Kowé
kuwi
Anakku,
ing
dina
iki
Aku
dadi
Bapakmu!’
33
(13:32)
34
Lan
bab
enggoné
Gusti
Allah
nangèké
Gusti
Yésus
sangka
pati,
supaya
badané
ora
rusak,
ketulis
ngéné:
‘Aku
bakal
ngekèki
berkah
marang
kowé
sing
wis
tak
janji
marang
Daved!’
35
Mulané
nang
kitab
Masmur
liyané
ya
ènèng
tulisan
sing
uniné
ngéné:
‘Gusti,
Kowé
ora
bakal
nglilani
nèk
badané
peladènmu,
sing
manut
marang
Kowé,
sampèk
rusak.’
36
Para
sedulur,
tembung-tembung
sangka
Kitab
kuwi
ora
ngomongké
bab
ratu
Daved,
ora.
Awit
ratu
Daved
mati,
sakwisé
dèkné
nuntun
bangsané
miturut
kekarepané
Gusti
Allah.
Dèkné
terus
kakubur
tyampur
karo
mbah-mbahané
lan
badané
wujuté
ya
rusak.
37
Nanging
badané
Gusti
Yésus,
sing
ditangèkké
sangka
pati
karo
Gusti
Allah,
ora
rusak.
38
Mulané
kowé
kudu
ngerti
para
sedulur,
ya
Gusti
Yésus
iki
sing
marakké
kowé
bisa
ngerti
nèk
dosa-dosamu
bisa
dingapura.
39
Sapa
sing
pretyaya
marang
Dèkné
wis
dingapura
dosa-salahé
kabèh
lan
bakal
ketampa
Gusti
Allah.
Nglakoni
wèt-wèté
nabi
Moses
ora
bisa
marakké
dosa-salahé
kabèh
dingapura.
40
Mulané
pada
sing
ati-ati,
supaya
kowé
aja
sampèk
ngalami
kaya
sing
diomong
karo
para
nabi,
sing
uniné
ngéné:
41
‘Awas
kowé,
sing
pada
seneng
nyepèlèkké
marang
Gusti
Allah.
Kowé
bakal
kagèt.
Lungaa
sangka
ngarepku.
Awit
kowé
ora
bakal
pretyaya
marang
penggawéan
sing
bakal
tak
tindakké
saiki,
senajana
ènèng
wong
sing
ndunungké
marang
kowé!’”
42
Sakwisé
metu
sangka
sinaguk
mau
wong-wong
terus
pada
nyuwun
marang
rasul
Paulus
lan
Barnabas
teka
menèh,
supaya
ing
dina
sabat
mingguné
ngarep
neruské
piwulangé
mau.
43
Sak
rampungé
kumpulan
okèh
wong
Ju
lan
wong
liyané
sing
mèlu
agama
Ju
pada
pretyaya
marang
piwulangé
rasul
Paulus
lan
Barnabas.
Rasul
Paulus
lan
Barnabas
ngomongi
wong-wong
iki
kanti
tenanan,
supaya
pada
temen
terus
enggoné
urip
njagakké
marang
kabetyikané
Gusti
Allah.
44
Ing
dina
sabat
minggu
liyané
mèh
wong
sak
kuta
kabèh
pada
teka
nang
sinaguk,
kepéngin
ngrungokké
pituturé
Gusti.
45
Nanging
para
pengarepé
agama
Ju
terus
pada
panas
atiné
weruh
nèk
wong
okèh
pada
nggatèkké
marang
piwulangé
rasul
Paulus
lan
Barnabas.
Wong-wong
kuwi
terus
pada
ngèlèk-èlèkké
rasul
Paulus
nganggo
tembung-tembung
sing
ora
pantes
blas.
46
Rasul
Paulus
lan
Barnabas
enggoné
mulang
malah
mundak
kendel
lan
ngomong
ngéné:
“Pantyèn
awaké
déwé
kudu
nggawa
pituturé
Gusti
Allah
marang
kowé
ndisik.
Nanging
malah
mbok
tampik
lan
kowé
pada
ngétokké
nèk
ora
pantes
nampa
urip
langgeng,
mulané
awaké
déwé
arep
marani
bangsa
liyané,
sing
durung
kenal
marang
Gusti
Allah.
47
Awit
Gusti
wis
ngongkon
awaké
déwé,
Dèkné
ngomong
ngéné:
‘Kowé
wis
tak
dadèkké
pepadang
kanggo
bangsa-bangsa
sing
ora
kenal
marang
Gusti
Allah,
supaya
kowé
nggawa
dalan
keslametan
marang
kabèh
manungsa
nang
sak
jembaré
jagat.’”
48
Wong-wong
sing
dudu
Ju
pada
bungah
krungu
tembungé
rasul
Paulus
kuwi
lan
pada
ngelem
pituturé
Gusti.
Sing
wis
tata-tata
kepéngin
nampa
urip
langgeng
terus
pada
masrahké
uripé
marang
Gusti.
49
Pituturé
Gusti
terus
sumebar
nang
endi-endi,
rata
nang
sak
bawah
kono.
50
Nanging
para
pengarepé
agama
Ju
ora
seneng
karo
lelakon
kuwi,
mulané
terus
ngojok-ojoki
para
penggedéné
kuta
kono,
uga
wong
wédok-wédok
sing
pada
mèlu
agama
Ju
lan
sing
diajèni
karo
wong-wong
nang
kono.
Wong-wong
iki
terus
pada
nyiya-nyiya
rasul
Paulus
lan
Barnabas
terus
pada
diusir
kongkon
pada
lunga
sangka
panggonan
kono.
51
Rasul
Paulus
lan
Barnabas
terus
ngetok-etokké
lemahé
sangka
sikilé
nang
ngarepé
wong
okèh
kuwi,
kanggo
tanda
nèk
wis
ora
ngerti
jawané,
terus
lunga
nang
kuta
Ikonium.
52
Nanging
murid-muridé
Gusti
sing
nang
kuta
Antioki
kono
pada
bungah
tenan
lan
pada
kebek
karo
Roh
Sutyi.