1
Mulané
para
sedulur,
sakwisé
awaké
déwé
dunung
nèk
Gusti
Yésus
Kristus
kuwi
duwuré
ngungkuli
mulékat-mulékat,
hayuk
awaké
déwé
pada
gondèlan
luwih
kentyeng
marang
pitutur
sing
diwulangké
marang
awaké
déwé,
supaya
awaké
déwé
ora
katut
kintir.
2
Pitutur
sing
tekané
sangka
mulékat
waé
wis
nyata
tenan
lan
sapa
sing
ora
manut
marang
kuwi
mesti
bakal
disetrap
sing
sak
mestiné.
3
Lah
kepriyé
awaké
déwé
iki
bisané
ngliwati
setrapané
Gusti
Allah,
nèk
awaké
déwé
nyepèlèkké
pitutur
sing
nekakké
keslametan
sing
semono
gedéné.
Gusti
Yésus
déwé
wis
ngabarké
bab
keslametan
iki
lan
wong-wong
sing
krungu
pada
ngekèki
paseksi
marang
awaké
déwé
nèk
pituturé
Gusti
pantyèn
nyata
tenan.
4
Lan
Gusti
Allah
déwé
ya
ngujutké
nganggo
tanda-tanda
lan
mujijat-mujijat
lan
uga
pangétokané
pangwasané
Gusti
Allah
sing
gedé,
nèk
paseksi-paseksi
kuwi
bener.
Dèkné
déwé
uga
ngedum
kapinteran-kapinteran
sangka
kekuwatané
Roh
Sutyi,
manut
kekarepané
Dèkné
déwé.
5
Para
sedulur,
Gusti
Allah
ora
ngongkon
mulékat-mulékat
kongkon
ngwasani
jagat
sing
kudu
teka,
ya
jagat
sing
dirembuk
karo
awaké
déwé
iki.
6
Nang
Kitab
Sutyi
malah
ketulis
ngéné:
“Duh
Gusti,
manungsa
kuwi apa
kok
mbok
gatèkké
lan
mbok
éman
tenan?
Apa
ora
namung
wong
urip?
Namung
sedilut
manungsa
mbok
dadèkké
sak
ngisoré
para
mulékat,
nanging
terus
mbok
angkat
munggah
nang
panggonan
sing
duwur
lan
mbok
pasrahi
sembarang,
supaya
sembarang
tiba
ing
sak
ngisoré
pangwasané.”
Nèk
Gusti
Allah
ngomong
nèk
“sembarang
wis
ditibakké
ing
sak
ngisoré
pangwasané”,
ora
ènèng
prekara
apa
waé
sing
ora
katut
tiba
ing
sak
ngisoré
pangwasa
kuwi.
Nanging
wujuté
saiki
awaké
déwé
weruh
nèk
manungsa
ora
ngwasani
sembarang
kabèh.
7
(2:6)
8
(2:6)
9
Awaké
déwé
ngerti
nèk
ènèng
wong
siji
sing
ngwasani
sembarang,
yakuwi
Gusti
Yésus
déwé.
Sedilut
Dèkné
diedunké
nganti
namung
setitik
katyèké
karo
para
mulékat,
supaya
sangka
pitulungané
Gusti
Allah
Dèkné
bisa
nglakoni
pati
nglabuhi
kabèh
manungsa.
Lan
jalaran
Dèkné
nglakoni
pati
kuwi,
saiki
Gusti
Allah
ngangkat
Gusti
Yésus
Kristus,
dikèki
pangwasa
sing
duwur
lan
gedé
déwé.
10
Awit
para
sedulur,
Gusti
Allah
sing
nggawé
sembarang
lan
Dèkné
nggawé
sembarang
kuwi
ya
kanggo
Dèkné
déwé.
Mulané
kanggo
Gusti
Allah
ya
bener
lan
apik
nèk
Gusti
Yésus
nglakoni
kasangsaran.
Awit
mengkono
kuwi
Gusti
Yésus
dadi
pantes
nuntun
anak-anaké
Gusti
Allah
ing
dalan
keslametan.
11
Gusti
Yésus
sing
ngresiki
manungsa
sangka
dosa-dosané.
Dèkné
lan
wong-wong
sing
wis
diresiki
uripé
kuwi
tunggal
bapaké.
Mulané
Gusti
Yésus
ora
isin
ngaku
wong-wong
mau
seduluré.
12
Bab
iki
nang
Kitab
Sutyi
ketulis
ngéné:
“Gusti
Allah
Bapakku,
Aku
bakal
ngabarké
Jenengmu
marang
sedulur-sedulurku
lan
nang
tengahé
pasamuan
Aku
bakal
ngluhurké
Jenengmu!”
13
Nang
ayat
liyané
uga
ketulis
ngéné:
“Aku
bakal
njagakké
marang
Dèkné.”
Lan
nang
ayat
liyané
menèh
ketulis
ngéné:
“Lah
iki
Aku
lan
anak-anakmu
sing
wis
mbok
pasrahké
marang
Aku.”
14
Jalaran
sing
diarani
anak-anak
kuwi
wong-wong
sing
wujut
daging
lan
getih,
tegesé
badan
kadonyaan,
mulané
Gusti
Yésus
ya
terus
dadi
manungsa
sing
wujut
daging
lan
getih
lan
Dèkné
saguh
ngalami
kauripan
tunggalé
karo
wong-wong
mau.
Tujuané,
supaya
liwat
patiné,
Dèkné
bisa
ngrusak
penggawéané
Sétan
sing
ngwasani
pati.
15
Mengkono
uga
Gusti
Yésus
bisa
ngluwari
wong-wong
sing
suwéné
uripé
dikwasani
karo
rasa
wedi
marang
pati.
16
Dadiné
para
sedulur,
tyeta
banget
nèk
Gusti
Yésus
ora
teka
nang
jagat
ngurusi
para
mulékat,
ora,
nanging
Dèkné
teka
nulungi
turunané
Bapa
Abraham.
17
Jalaran
sangka
kuwi
Dèkné
kudu
dadi
manungsa
sak
kabèhé
kaya
sedulur-seduluré.
Awit
namung
mengkono
kuwi
Gusti
Yésus
bisa
dadi
Imam
Gedé,
tegesé
dadi
wakilé
manungsa
nang
ngarepé
Gusti
Allah.
Gusti
Yésus
dadi
Imam
Gedé
sing
gedé
kawelasané
lan
katemenané,
mulané
Dèkné
bisa
nekakké
pangapura
kanggo
manungsa
sangka
dosa-dosané,
supaya
manungsa
bisa
ketampa
Gusti
Allah.
18
Saiki
Gusti
Yésus
bisa
nulungi
wong-wong
sing
kenèng
panggoda,
awit
Dèkné
déwé
wis
ngalami
panggoda
lan
sangsara.