1
Para
sedulur,
wèt-wèté
nabi
Moses
kuwi
namung
ayang-ayangé
prekara-prekara
sing
betyik
sing
bakal
diedunké
karo
Gusti
Allah.
Kuwi
dudu
sing
tenané.
Saben
taun
wong-wong
nggawa
kurban
dipasrahké
marang
Gusti
Allah,
kurban
sing
tunggalé
waé,
nanging
kuwi
ora
bisa
marakké
wong-wong
sing
ngumpul
lan
pasrah
kurban
bisa
nampa
pangapura
sangka
dosané
sak
kabèhé.
2
Semunggoné
bisa
ngono,
mesti
wong-wong
ya
wis
lèrèn
enggoné
masrahké
kurban,
awit
pada
ngerti
nèk
dosané
wis
dingapura
kabèh
sakwisé
masrahké
kurban
sepisan.
3
Nanging
wujuté
kurban
sing
dipasrahké
marang
Gusti
Allah
saben
taun
mau
malah
ngélingké
wong-wong
bab
dosa-dosané.
4
Dadiné
pada
ngakoni
déwé
nèk
getihé
sapi
apa
wedus
kuwi
ora
bisa
mbuwang
dosané.
5
Pantyèn
kuwi
ya
bener,
mulané
dongé
Kristus
arep
teka
nang
jagat
kéné,
Dèkné
ngetokké
tembung
ngéné
marang
Gusti
Allah:
“Pawèh
apa
kurban
ora
mbok
kepéngini,
Kowé
malah
nyawiské
badan
kanggo
Aku.
6
Kurban
obong-obongan
ora
mbok
senengi,
semono
uga
kurban
sembelèhan
kanggo
mbuwang
dosa.
7
Aku
terus
ngomong:
‘Saiki
Aku
mara
nang
nggonmu,
duh
Allahku.
Aku
kepéngin
nuruti
karepmu,
miturut
apa
sing
ketulis
bab
Aku
nang
Kitab.’”
8
Para
sedulur,
kowé
mesti
nitèni
nèk
Kristus
ndisiké
ngomong
ngéné:
“Kowé
ora
kepéngin
pawèh
apa
kurban
lan
kurban
obong-obongan
apa
kurban
sembelèhan
kanggo
mbuwang
dosa
ya
ora
mbok
senengi.”
Lah
sakjané
lak
Gusti
Allah
déwé
ta
sing
nggawé
pernatan-pernatan
kurban
kuwi?
9
Sakwisé
kuwi
Dèkné
terus
ngomong:
“Saiki
Aku
mara
nang
nggonmu,
duh
Allahku,
Aku
kepéngin
nuruti
kekarepanmu.”
Lah
kuwi
nduduhké
apa
para
sedulur?
Kuwi
ndunungké
nèk
Gusti
Allah
wis
nyingkirké
tyarané
kurban
sing
lawas
lan
diganti
karo
kurban
sing
anyar.
10
Jalaran
Gusti
Yésus
Kristus
wis
nuruti
kekarepané
Gusti
Allah,
mulané
awaké
déwé
kabèh
wis
diresiki
sangka
sak
ènèngé
dosa.
Kuwi
bisa
keturutan,
jalaran
Kristus
wis
masrahké
badané
dadi
kurban,
kuwi
namung
sepisan
kanggo
slawasé.
11
Kejaba
sangka
kuwi
para
sedulur,
iki
dipikir
jajal.
Imam-imam
Ju
dina-dinané
pada
ngurusi
kuwajibané
karo
ngadek
lan
ya
ping
pira
waé
masrahké
kurban
sing
tunggalé.
Nanging
kurban-kurban
kuwi
ora
bisa
mbuwang
dosa.
12
Lah
Kristus
namung
masrahké
kurban
kanggo
nebus
dosa
sepisan
kanggo
slawasé.
Sakwisé
kuwi
dèkné
terus
njagong
nang
sebelahé
Gusti
Allah,
mèlu
ngwasani
sembarang.
13
Kristus
saiki
ngentèni
waktuné
nèk
Gusti
Allah
bakal
nelukké
mungsuhé
kabèh
lan
didadèkké
antyik-antyikané
sikil.
14
Dadiné
karo
kurban
namung
sepisan
Kristus
ngresiki
wong-wong
sangka
dosa,
supaya
bisa
pantes
nang
ngarepé
Gusti
Allah
lan
bisa
masrahké
uripé
sak
kabèhé
marang
Dèkné.
15
Roh
Sutyi
ya
wis
nyeksèkké
bab
iki
nang
Kitab.
Gusti
ngomong
ngéné:
16
“Iki
prejanjian
sing
mbésuk
bakal
tak
gawé
karo
wong-wong.”
Gusti
terus
ngomong
menèh:
“Aku
bakal
nulis
angger-anggerku
ing
atiné
lan
bakal
tak
tandur
ing
batiné.”
17
“Aku
ora
bakal
ngélingké
sakkèhé
dosané
lan
salahé.”
18
Dadiné
para
sedulur,
nèk
dosa-dosané
lan
salah-salahé
wis
dingapura,
wis
ora
mbutuhké
kurban
liyané
menèh
kanggo
mbuwang
dosa.
19
Para
sedulur,
jalaran
Gusti
Yésus
wis
nglakoni
pati
kanggo
nebus
dosané
awaké
déwé,
saiki
awaké
déwé
bisa
mara
karo
kendel
nang
ngarepé
Gusti
Allah,
mangertèni
nèk
Dèkné
bakal
nampa
awaké
déwé.
20
Awit
Gusti
Yésus
wis
mbukakké
dalan
kanggo
awaké
déwé,
dalan
sing
anyar
lan
sing
urip,
liwat
kordèn
sing
mauné
ngalang-alangi
awaké
déwé,
nanging
saiki
wis
kasuwèk
lan
kebukak,
bareng
karo
patiné
Gusti
Yésus,
dongé
dèkné
masrahké
badané
dadi
kurban
nang
kayu
pentèngan.
21
Karomenèh
awaké
déwé
saiki
nduwé
Imam
Gedé
sing
dadi
penggedéné
omahé
Gusti
Allah.
22
Mulané
para
sedulur,
hayuk
awaké
déwé
pada
mara
nang
ngarepé
Gusti
Allah
karo
ati
sing
resik
lan
pengandel
sing
mantep.
Hayuk
pada
mara
karo
ati
sing
wis
ora
nduwé
rasa
salah
lan
badan
sing
wis
diresiki
karo
banyu
sing
tus.
23
Hayuk
awaké
déwé
pada
mantep
tenan
ing
pengarep-arep
sing
wis
diakoni
karo
awaké
déwé,
awit
awaké
déwé
ngerti
nèk
Gusti
Allah,
sing
ngekèki
janji
marang
awaké
déwé,
ora
goroh,
nanging
bakal
nuruti
janjiné.
24
Mulané,
hayuk
pada
nggatèkké
marang
sakpada-pada
lan
pada
nulung
sakpada-pada,
kanggo
tanda
katrésnan
lan
kabetyikan
marang
sakpada-pada.
25
Para
sedulur,
aku
krungu
ènèng
sedulur
siji-loro
pada
seneng
mangkir
kumpulan.
Kowé
aja
niru
tindak
sing
kaya
ngono,
nanging
pada
sing
temen
nang
kumpulan
lan
malah
pada
ngélingké
sakpada-pada,
supaya
pada
temen
uga
ngungkuli
wingi-wingi,
awit
ora
suwi
menèh
Gusti
bakal
teka
lan
bakal
ngrutu
kabèh
wong.
26
Para
sedulur,
awaké
déwé
kudu
ngélingké
marang
sakpada-pada,
supaya
pada
mantep
ing
pengandel.
Awit
nèk
awaké
déwé
sampèk
njarak
nggawé
dosa
sakwisé
awaké
déwé
dikèki
kaweruh
karo
Gusti
Allah
sangka
pituturé,
ora
bakal
ènèng
kurban
menèh
sing
bisa
mbuwang
dosané
awaké
déwé.
27
Wong
sing
nglakoni
kaya
ngono
kuwi
namung
bisa
ngarep-arep
setrapané
Gusti
Allah
lan
ngarep-arep
geni
mulak-mulak
sing
bakal
ngobong
kabèh
wong
sing
nglawan
marang
Gusti
Allah.
28
Dipikir
para
sedulur!
Sapa
sing
ora
manut
marang
wèt-wèté
nabi
Moses
waé
dipatèni
tanpa
welas
nèk
sampèk
konangan
salahé
sangka
seksi
loro
apa
telu.
29
Lah
wong
sing
sembrana
karo
Gusti
Yésus
Kristus
Anaké
Gusti
Allah
menèh?
Uga
wong
sing
nyepèlèkké
getihé
Gusti
Yésus
sing
dienggo
netepké
prejanjiané
Gusti
Allah
lan
sing
wis
ngresiki
wong
kuwi
sangka
dosa.
Uga
wong
sing
sembrana
karo
Roh
Sutyi
sing
wis
ngetokké
kabetyikané
marang
wong
kuwi.
Kaya
ngapa
aboté
setrapané
wong
sing
kaya
ngono
kuwi.
30
Apa
awaké
déwé
lali
nèk
Gusti
Allah
déwé
ngomong
ngéné:
“Aku
sing
bakal
mbales
wong-wong
lan
Aku
sing
bakal
nyetrap.”
Uga
Dèkné
ngomong:
“Aku
sing
bakal
ngrutu
bangsaku.”
31
Mulané
para
sedulur,
aja
sembrana
lan
aja
sampèk
kowé
tiba
nang
tangané
Gusti
Allah
sing
urip,
nèk
Dèkné
bakal
nyetrap
wong
sing
ala,
awit
setrapan
kuwi
nggilani
lan
nggegirisi
tenan.
32
Dipikir
dèk
jaman
mbiyèn
para
sedulur,
dongé
kowé
molai
nurut
Gusti
lan
molai
dunung
pituturé
Gusti;
senajan
kowé
ngalami
sak
wernané
kangèlan
lan
kasangsaran,
ora
pisan-pisan
kowé
mikir
ninggal
pretyayamu,
nanging
mbok
teruské
senajan
aboté
kaya
ngapa.
33
Dong-dongan
kowé
diolok-olok
lan
digawé
tontonan
nang
ngarepé
wong
okèh,
kowé
disangsara.
Dong-dongan
sedulur-sedulur
liyané
sing
digawé
kaya
ngono
lan
kowé
sing
nulungi
sedulur-sedulur
kuwi
lan
mèlu
nyangga
kangèlané.
34
Nèk
ènèng
sedulur
dilebokké
nang
setrapan
jalaran
nglabuhi
Gusti,
kowé
ya
pada
mèlu
ngrasakké
aboté
lan
mèlu
nulungi
sak
bisa-bisané.
Uga
nèk
barang-barangmu
dirampas
jalaran
kowé
nurut
Gusti,
kowé
ya
ora
susah,
awit
kowé
ngerti
nèk
kowé
nduwé
banda
sing
luwih
gedé
ajiné,
sing
ora
bakal
rusak
slawasé.
35
Mulané
para
sedulur,
aja
pada
semplak,
awit
upahmu
gedé.
36
Nèk
kowé
kepéngin
nuruti
kekarepané
Gusti
Allah
lan
nampa
sembarang
sing
wis
dijanji
marang
kowé,
kowé
kudu
sabar
lan
kuwat
terus.
Nang
Kitab
wujuté
ya
wis
ketulis
ngéné:
37
“Ora
suwi
menèh
Dèkné
sing
kudu
teka
ya
bakal
teka
tenan.
Dèkné
ora
bakal
ngentèni
suwi
menèh,
nanging
bakal
ndang
teka.
38
Umatku
sing
bener
uripé
jalaran
pretyaya
ing
Aku.
Nanging
nèk
semplak
lan
ora
pretyaya
menèh
marang
Aku,
Aku
bakal
ngemohi
wong
kuwi.”
39
Nanging
awaké
déwé
ora
kaya
ngono
para
sedulur.
Awaké
déwé
dudu
wong
sing
mandek
dalan
lan
kesasar,
ora.
Awaké
déwé
iki
wong
sing
pretyaya
lan
jalaran
pretyaya
awaké
déwé
wis
nampa
keslametan.