1
Botyah-botyah,
kowé
uga
wis
dadi
siji
karo
Gusti,
mulané
kowé
kudu
manut
marang
wong
tuwamu.
Kuwi
pantyèn
bener,
awit
mbiyèn-mbiyèné
Gusti
Allah
wis
ngomong
ngéné:
“Ngajènana
marang
bapa
lan
biyungmu.”
Kuwi
wèté
Gusti
Allah
sing
ndisik
déwé
sing
nggandèng
prejanjian
ngéné:
“Supaya
kowé
pada
slamet
lan
uripmu
nang
jagat
kéné
bisa
dawa
umuré.”
2
(6:1)
3
(6:1)
4
Sedulur-sedulurku
sing
pada
nduwé
anak,
aja
pada
nggawé
larané
atiné
anak-anakmu.
Anak-anak
kudu
mbok
rumati
lan
mbok
wulangi
sing
apik,
supaya
bisa
ngerti
dalané
Gusti.
5
Sedulur-sedulur
sing
slaf,
kowé
pada
manuta
marang
wong
sing
pada
nduwèni
kowé.
Pada
ngajènana
lan
nduwéa
wedi
marang
wong-wong
kuwi.
Pada
nyambuta
gawé
karo
bungah,
awit
sakjané
kowé
kuwi
nyambutgawé
kanggo
Kristus.
6
Nanging
aja
namung
nèk
ditunggoni
waé
kowé
nyambutgawé
karo
seneng,
aja
namung
nggolèk
lem-leman.
Sing
mbok
labuhi
kuwi
sakjané
Kristus
déwé,
mulané
nyambuta
gawé
sing
temen,
awit
kuwi
karepé
Gusti
Allah.
7
Mulané
sedulur-sedulur
sing
slaf,
nyambuta
gawé
karo
bungah,
awit
kowé
ora
ngladèni
manungsa,
nanging
ngladèni
Gusti
déwé.
8
Dèkné
sing
bakal
ngupahi
kowé,
awit
Gusti
Allah
ngupahi
kabèh
wong
sing
nggawé
betyik,
ora
dadi
sebab
wong
kuwi
slaf
apa
wong
merdéka.
9
Sedulur-sedulur
sing
nduwé
slaf,
kowé
uga
kudu
sing
apik
karo
slaf-slafmu.
Aja
digentak-gentak.
Pada
élinga
nèk
kowé
lan
slaf-slafmu
kuwi
nduwé
Gusti
sing
tunggalé
nang
swarga.
Dèkné
ora
pilih-sih.
10
Para
sedulur,
kanggo
penutup,
saiki
aku
arep
ngomong
iki:
Enggonmu
nglawan
Sétan
kuwi
aja
nganggo
kekuwatanmu
déwé,
nanging
nganggo
kekuwatané
Gusti
sing
gedé.
11
Kaya
soldat
sing
arep
budal
perang
kaé
nganggo
gamané
kabèh,
kowé
uga
kudu
nganggo
gaman-gaman
kabèh
sing
sangka
Gusti
Allah,
supaya
kowé
bisa
kuwat
mbales
akal-akalé
Sétan
sing
nglawan
kowé.
12
Awit
kowé
kudu
ngerti
para
sedulur.
Awaké
déwé
iki
ora
perang
nglawan
manungsa,
ora,
nanging
awaké
déwé
iki
perang
nglawan
roh-roh
ala
sing
nang
langit,
kayadéné
penggedé-penggedé
lan
pangwasa-pangwasa
sing
ngwasani
jagat
ing
jaman
sing
ala
iki.
13
Mulané
para
sedulur,
kowé
kudu
nganggokké
gaman-gamané
Gusti
Allah
kanggo
mageri
awakmu
déwé.
Dadiné
kapan-kapan
nèk
Sétan
nglawan,
kowé
bisa
kuwat
mbales
lan
nèk
wis
rampung
perang,
kowé
ijik
tetep
kuwat.
14
Pada
ngadek
sing
jejek
lan
tata-tata
ngéné!
Kaping
pisan:
kowé
kudu
ngerti
lan
pretyaya
marang
piwulangé
Gusti
Allah,
dadiné
sak
wantyi-wantyi
kowé
wis
tata-tata
lan
bisa
mbales
mungsuhmu.
Ora
béda
kaya
sabuké
soldat
kaé
sing
nalèni
saliné,
supaya
ora
utyul.
Kaping
pindoné:
namung
barang
sing
betyik
sing
kudu
mbok
lakoni,
awit
kuwi
mageri
atimu,
kaya
soldat
nèk
nganggo
tutup
dada
kaé.
15
Kaping
teluné:
sak
wantyi-wantyi
kowé
kudu
wis
tata-tata
bisa
ngomongi
liyané
bab
kabar
kabungahané
Gusti
Yésus
Kristus,
sing
ngrukunké
manungsa
marang
Gusti
Allah
lan
marang
sakpada-pada.
Mulané
kowé
kudu
kaya
soldat
sing
arep
budal
perang
kaé,
sepatuné
wis
dienggo
lan
ditalèni.
16
Kaping
papat:
ing
kangèlan
apa
waé,
pretyayaa
nèk
Gusti
Allah
bakal
nulungi
kowé.
Ora
béda
kaya
soldat
nyekel
tèbèngé
kaé
kanggo
nutupi
awaké.
Dadiné
nèk
Sétan
ngetyulké
panah-panah
sing
ènèng
geniné
marang
kowé,
kowé
bisa
nampik.
Tegesé,
nèk
Sétan
arep
nglebokké
barang
sing
ora
apik
ing
angen-angenmu,
kowé
bisa
ngendek
kuwi.
17
Kaping
limané:
kowé
kudu
nduwèni
pengandel
sing
mantep
nèk
Gusti
wis
nylametké
kowé,
ora
béda
kaya
soldat
nganggo
topi
sing
atos
kaé
kanggo
nutupi
sirahé.
Kaping
nenem:
nèk
Sétan
arep
ngenèng
kowé
nganggo
apusan,
aja
wedi,
njaluka
tulung
marang
Roh
Sutyi,
supaya
kowé
bisa
mbales
mungsuhmu
nganggo
pituturé
Gusti
Allah.
Ora
béda
kaya
soldat
sing
nglawan
mungsuhé
kaé
karo
pedang
sing
landep.
18
Ya
ngono
kuwi
enggonmu
kudu
jaga-jaga
lan
tata-tata,
nanging
aja
pada
lali
iki:
pada
ndedongaa
lan
pada
njaluka
tulung
marang
Gusti
Allah
sak
wantyi-wantyi
lan
ing
prekara
apa
waé.
Roh
Sutyi
sing
ngréwangi
kowé
nèk
kowé
ndonga.
Kowé
uga
kudu
sing
tata-tata,
supaya
sak
wantyi-wantyi
bisa
ndongakké
sedulur
kabèh
sing
pretyaya
lan
aja
pada
kesel
enggonmu
ndedonga.
19
Aku
uga
nyuwun
pandongamu.
Aku
didongakké,
supaya
Gusti
Allah
ngréwangi
aku
lan
aku
bisa
kendel
ngomongké
bab
wewadiné
Gusti
Allah,
yakuwi,
aku
kudu
ngabari
marang
kabèh
wong
nèk
Kristus
teka
nang
jagat
ngrukunké
kabèh
manungsa
marang
Gusti
Allah
lan
marang
sakpada-pada.
20
Aku
dipréntah
Gusti
Allah
kongkon
ngomongké
bab
kuwi
lan
kuwi
sing
marakké
aku
disetrap
iki.
Mulané
aku
ya
didongakké
tenan,
supaya
aku
ora
wedi
ngomong,
awit
kuwi
wis
dadi
penggawéanku.
21
Para
sedulur,
aku
uga
kepéngin
ngomongi
kowé
kabèh
nèk
sedulur
Tikikus
tak
kongkon
nang
nggonmu,
supaya
kowé
bisa
krungu
kabaré
bab
aku
iki.
Kowé
ngerti
nèk
sedulur
Tikikus
iki
kantya
sing
tak
trésnani
tenan.
Dèkné
ya
temen
enggoné
nyambutgawé
kanggo
Gusti.
Mulané
ya
dèkné
sing
tak
kongkon
niliki
kowé.
Dèkné
sing
bakal
ngabari
kowé
bab
awaké
déwé
iki
kabèh
sing
nang
kuta
Rum
kéné.
Dadiné
kowé
bisa
ayem
kabèh.
22
(6:21)
23
Aku
ndonga
marang
Gusti
Allah
Bapaké
awaké
déwé
lan
Yésus
Kristus,
Gustiné
awaké
déwé,
supaya
kowé
kabèh
bisa
nampa
katentreman,
katrésnan
lan
pengandel.
24
Tyukup
seméné
waé
layang
iki.
Muga-muga
Gusti
Allah
ngétokké
kabetyikané
marang
kowé
kabèh,
sing
pada
mantep
trésna
marang
Yésus
Kristus,
Gustiné
awaké
déwé.
Paulus