1
Para
sedulur,
aku
ngerti
nèk
ora
ènèng
gunané,
nanging
aku
kepeksa
neruské
enggonku
gemunggung.
Saiki
aku
arep
ngomongké
bab
weweruh
lan
pamedaran
sangka
Gusti.
Jaréné
kuwi
sing
diegulké
karo
wong-wong
kuwi.
2
Aku
kenal
sakwijiné
wong
Kristen
sing
patbelas
taun
kepungkur
diangkat
mlebu
nang
swarga
sing
duwur
déwé.
Aku
ora
ngerti
embuh
sak
awaké,
embuh
namung
nyawané.
Namung
Gusti
Allah
sing
ngerti.
3
Aku
ngerti
tenan
nèk
wong
iki
diangkat
mlebu
Pirdus,
embuh
sak
awaké,
embuh
ora,
aku
ora
ngerti.
Namung
Gusti
Allah
sing
ngerti.
4
Nanging
aku
ngerti
nèk
nang
kana
wong
iki
krungu
swara-swara
sing
ora
bisa
didunungké
nganggo
tembungé
manungsa
lan
manungsa
ya
ora
kelilan
ngomongké
bab
kuwi.
5
Wong
kuwi
kenèng
tak
gunggung,
nanging
aku
ora
bakal
nggunggung
awakku
déwé,
sing
nampa
weweruh
kuwi.
Awit
nèk
aku
nggunggung
awakku,
aku
namung
kepéngin
ngomongké
karingkihanku
sing
ora
kenèng
digawé
pamèran.
6
Nanging
semunggoné
weweruh-weweruh
kuwi
tak
gawé
pamèran,
iku
ya
ora
klèru,
awit
klakon
tenan.
Mung
aku
luwung
ora
ngomongké
bab
kuwi,
mengko
ndak
wong-wong
pada
ngajèni
aku
jalaran
aku
éntuk
weweruh-weweruh
kuwi.
Karepku,
nèk
wong-wong
ngajèni
aku
ya
namung
jalaran
weruh
uripku,
apa
sing
tak
lakoni
lan
apa
sing
tak
wulangké.
7
Supaya
aku
ora
gemunggung
lan
mamèrké
pengalaman-pengalaman
sing
nggumunké
kuwi,
Gusti
Allah
nglilani
pernyakit
nekani
awakku;
rasané
kaya
eri
nyotyok
dagingku.
Nèk
tak
rasakké,
kaya-kaya
kuwi
gamané
Sétan
kanggo
ngantemi
aku.
8
Sampèk
ping
telu
aku
sambat
marang
Gusti,
nyuwun
mbuwang
pernyakit
kuwi
sangka
awakku.
9
Nanging
Gusti
malah
semaur
ngéné:
“Aku
ora
bakal
mbuwang
pernyakit
kuwi,
nanging
kabetyikanku
bakal
nulungi
kowé,
kuwi
wis
nyampèni.
Awit
pangwasaku
ketarané
ing
karingkihanmu.”
Mulané
nèk
aku
kudu
pamèr,
aku
malah
seneng
ngomongké
bab
karingkihanku,
supaya
aku
bisa
ngrasakké
kekuwatané
Kristus
nyambutgawé
ing
aku.
10
Para
sedulur,
kanggo
nglabuhi
Kristus
aku
seneng
ngalami
apes.
Aku
gelem
disepèlèkké,
aku
gelem
kangèlan
apa
dipilara
lan
aku
gelem
ngalami
kasusahan
liya-liyané.
Awit
ing
waktu
apes
Gusti
bakal
nguwatké
aku.
11
Para
sedulur,
aku
rumangsa
nèk
omonganku
kaya
omongané
wong
bodo,
nanging
pantyèn
kowé
sing
meksa
aku.
Sakjané
kowé
sing
kudu
ngomong
nèk
aku
sing
bener.
Bener
aku
iki
dudu
sapa-sapa,
nanging
aku
ora
kalah
karo
rasul-rasul
sing
mbok
anggep
gedé
déwé
kuwi.
12
Awit
ya
wis
tyeta
tenan
tandané
nèk
aku
iki
rasul
kongkonané
Kristus.
Wujuté
kowé
déwé
wis
kerep
weruh
enggonku
nindakké
mujijat-mujijat
lan
tanda-tanda
sing
nggumunké,
kanggo
ngétokké
kwasané
Gusti
Allah.
Nanging
kowé
ora
pada
nggatèkké.
13
Apa
ènèng
kurangé
enggonku
nggatèkké
marang
kowé
nèk
dipadakké
karo
pasamuan
liya-liyané?
Bener
ènèng
kurangé,
awit
aku
ora
njaluk
urunan
marang
kowé.
Nèk
kuwi
mbok
anggep
salah,
aku
ya
njaluk
ngapura
marang
kowé.
14
Saiki
aku
wis
tata-tata
arep
niliki
kowé
menèh,
ping
teluné.
Nanging
aku
ora
bakal
njaluk
urunan,
awit
dudu
barangmu
sing
tak
golèki,
ora.
Sing
tak
golèki
kuwi
ya
kowé
déwé.
Apa
ya
botyah
sing
kudu
ngrumati
wong
tuwané,
mesti
ya
wong
tuwané
sing
ngrumati
anak-anaké.
15
Mulané
aku
ya
malah
bungah
nèk
aku
bisa
ngréwangi
kowé
karo
sak
nduwéku.
Mbok
uripku
déwé
waé
aku
ora
éman
kanggo
nglabuhi
kowé.
Kétoké
katrésnanmu
marang
aku
malah
suda,
jalaran
katrésnanku
marang
kowé
mundak.
16
Nanging
wong-wong
sing
ora
seneng
karo
aku
ngomong:
“Pantyèn
Paulus
ora
dadi
renggan,
nanging
dèkné
pinter
ngakali
kowé.”
17
Para
sedulur,
apa
tau
aku
nggolèk
bati
lantaran
sedulur-sedulur
sing
tak
kongkon
nang
nggonmu?
18
Aku
ngongkon
sedulur
Titus
niliki
kowé
bareng
karo
sedulur
Kristen
liyané.
Apa
sedulur
Titus
ngakali
kowé?
Lak
ora
ta?
Kowé
déwé
ngerti
nèk
sedulur
Titus
karo
aku
ora
séjé
pikirané
lan
tumindaké
kanggo
kowé.
19
Kowé
menawa
wis
suwi
mikir
nèk
aku
iki
mbenerké
awakku
déwé.
Ora
para
sedulur,
awit
Gusti
Allah
ngerti
nèk
kabèh
sing
tak
omong
iki
manut
karepé
Kristus.
Sembarang
sing
tak
lakoni
namung
kanggo
mbangun
kowé
tenan.
20
Awit
aku
sumelang,
wediku
mengko
aku
teka
nang
nggonmu,
terus
nemu
kowé
séjé
karo
pengarep-arepku.
Apa
menawa
kowé
nemoni
aku
séjé
karo
pengarep-arepmu.
Aku
wedi
nèk
mengko
nèk
aku
teka
terus
nemu
kowé
pada
tukaran
apa
pada
mèri
marang
sakpada-pada,
pada
nesu
apa
namung
ngurusi
uripé
déwé-déwé,
apa
pada
ngèlèk-èlèk,
nyatur
apa
nyombongi
sakpada-pada
apa
nindakké
sing
rusu.
21
Aku
pantyèn
wedi
para
sedulur,
mengko
nèk
aku
teka
nang
nggonmu
terus
Gusti
Allah
marakké
aku
krasa
isin
nang
ngarepmu.
Menawa
aku
bakal
sedi
mikirké
sedulur
pirang-pirang
sing
mauné
nglakoni
dosa,
nanging
durung
ninggal
klakuan
sing
kotor
kuwi,
kayadéné
laku
bédang
lan
klakuan
liya-liyané
sing
ora
pantes.