1
Para
sedulur,
aku
saiki
arep
ngomongké
bab
pernatan
kanggo
wong
wédok
ing
sakjeroné
omah-omah.
Tembungku
kanggo
sedulur-sedulur
wédok
sing
nduwé
bojo
ngéné:
“Kowé
kudu
manut
marang
bojomu.
Awit
ènèng
sedulur-sedulur
wédok
sing
bojoné
durung
gelem
pretyaya
marang
pituturé
Gusti.
Nanging
sedulur-sedulur
wédok
kuwi
bisa
narik
atiné
bojoné,
supaya
gelem
pretyaya
marang
Gusti,
tanpa
ngomong
apa-apa
bab
pituturé
Gusti.”
2
Lah
kuwi
kepriyé
bisané
keturutan?
Kuwi
bisa
keturutan
nèk
tingkah-lakuné
sedulur-sedulur
wédok
ngétokké
nèk
uripé
resik
lan
ngajèni
marang
Gusti.
3
Mulané
sedulur-sedulur
wédok,
kowé
aja
namung
mikir
patyakané
njaba
sing
kétok,
kayadéné
nata
rambut,
nganggo
gelang-kalung
emas
lan
salin
sing
nurut
jaman,
ora.
4
Nanging
pada
mikira
patyakané
njeruh
atimu,
awit
kuwi
sing
langgeng.
Kowé
kudu
nduwé
ati
sing
gemati
lan
sing
anteng.
Kuwi
patyakan
sing
apik
déwé,
sing
disenengi
karo
Gusti
Allah.
5
Awit
wong
wédok-wédok
sing
pada
ngabekti
marang
Gusti
Allah
ing
jaman
mbiyèn
ya
namung
merlokké
patyakané
atiné.
Wong-wong
kuwi
pada
ngarep-arep
prejanjiané
Gusti
Allah
lan
uga
pada
manut
marang
bojoné.
6
Kayadéné
ibu
Sarah,
bojoné
Bapa
Abraham.
Ibu
Sarah
uga
manut
marang
Bapa
Abraham,
mulané
nyeluk
dèkné
Gusti.
Nèk
kowé,
sedulur-sedulur
wédok,
bisa
nduwèni
ati
kaya
ibu
Sarah,
nglakoni
sing
betyik,
tanpa
wedi
alangan
apa-apa,
kowé
kenèng
diarani
anak-anaké
ibu
Sarah.
7
Kanggo
kowé
sedulur-sedulur
lanang,
pernatan
ing
sakjeroné
omah-omah
kuwi
ngéné:
Kowé
kudu
tumindak
nganggo
kadunungan,
mangertèni
nèk
wong
wédok
kuwi
luwih
ringkih
tenimbang
wong
lanang.
Mulané
bojomu
kudu
mbok
ajèni,
awit
dèkné
uga,
kaya
kowé,
nampa
urip
langgeng
pawèhé
Gusti
Allah.
Dadiné,
nèk
kowé
ora
ngajèni
marang
bojomu,
pandongamu
ora
bakal
ditampa
karo
Gusti
Allah.
8
Tyekaké
rembuk
para
sedulur,
mbok
pada
tunggala
pikir
lan
tunggala
karep
lan
pada
mèlua
krasa
lan
mèlua
nyangga
kangèlané
liyané.
Pada
trésnaa
lan
andap-asor
marang
sakpada-pada.
9
Aja
pisan-pisan
mbales
ala
karo
ala
lan
nèk
ènèng
wong
ngolok-olok
kowé,
aja
gentèn
ngolok-olok
wongé,
aja
ngono.
Nanging
wong
sing
nggawé
ala
marang
kowé
dipujèkké
sing
betyik
waé.
Dadiné
kowé
bisa
nampa
sak
ènèngé
kabetyikan
sing
wis
dityawiské
karo
Gusti
Allah
nang
swarga
kanggo
kowé,
awit
kuwi
tujuané
enggoné
Gusti
Allah
manggil
kowé.
10
Bab
iki
nang
Kitab
wis
ketulis
ngéné:
“Sapa
sing
kepéngin
urip
sing
slamet
lan
ngrasakké
waktu
sing
kepénak,
wong
kuwi
kudu
sing
ati-ati
karo
ilaté,
aja
sampèk
ngetokké
tembung
sing
ala.
Kudu
bisa
mbingkem
lambéné,
aja
sampèk
ngetokké
tembung
sing
goroh.
11
Nyingkirana
barang ala
lan
nglakonana
sing
betyik.
Nggolèkana
rukun
lan
pada
nglumui
bisa
nekakké
katentreman.
12
Awit
Gusti
Allah
seneng
marang
wong
sing
nglakoni
sing
bener
lan
Dèkné
ngrungokké
pandongané
wong
sing
kaya
ngono,
nanging
Dèkné
nglawan
wong
sing
nglakoni
ala.”
13
Para
sedulur,
lumrahé,
nèk
kowé
nglumui
nindakké
sing
betyik,
mesti
ya
ora
ènèng
sing
nggawé
ala
marang
kowé.
14
Nanging
semunggoné
kowé
kudu
nglakoni
sangsara
senajan
kowé
nglakoni
sing
betyik,
kuwi
anggepen
berkahé
Gusti
Allah
waé.
Mulané,
aja
pada
wedi
marang
wong
sing
medèn-medèni
kowé
lan
aja
pada
bingung.
15
Namung
Kristus
sing
kudu
mbok
pikir
ing
atimu,
awit
Dèkné
Gustimu.
Dadiné
nèk
ènèng
wong
takon,
kowé
bisa
ndunung-ndunungké
bab
pengandel
lan
pengarep-arep
sing
ana
ing
atimu.
16
Mung
waé,
sing
ndunung-ndunungké
kuwi
kudu
nganggo
tembung
sing
alus
lan
pantes,
karo
ati
sing
resik.
Dadiné
wong-wong
sing
ngomongké
sing
ora-ora
bab
uripmu
kuwi
kisinan
déwé,
nèk
pada
nitèni
katemenané
enggonmu
nurut
Kristus.
17
Para
sedulur,
ngalami
kasangsaran
jalaran
nindakké
sing
betyik
kuwi
malah
barang
sing
apik,
nèk
kuwi
pantyèn
kekarepané
Gusti
Allah,
tenimbang
ngalami
kasangsaran
jalaran
nglakoni
sing
ala.
18
Awit
para
sedulur,
Kristus
déwé
ya
wis
nglakoni
pati
nglabuhi
awaké
déwé,
kanggo
nebus
dosané
awaké
déwé
sak
kabèhé
lan
kanggo
slawasé.
Dadiné
wong
sing
ora
salah
mati
nglabuhi
wong
sing
salah,
supaya
awaké
déwé
bisa
ketampa
karo
Gusti
Allah.
Gusti
Yésus
bener
dipatèni
badané,
nanging
rohé
urip
terus.
19
Ya
rohé
Kristus
kuwi
sing
medun
nggelarké
kabar
kabungahan
marang
roh-rohé
wong
mati
sing
disetrap.
20
Yakuwi
roh-rohé
wong-wong
sangka
jamané
nabi
Noah,
sing
ora
pada
manut
marang
Gusti
Allah.
Ing
jaman
kuwi
Noah
nggawé
kapal
lan
Gusti
Allah
ngentèni
karo
sabar
marang
wong-wong,
nanging
namung
wong
wolu
sing
mlebu
nang
kapalé
lan
bisa
slamet,
ora
katut
mati
kelep.
21
Kelepan
gedé
lan
kapal
gedé
ing
jamané
nabi
Noah
kuwi
gambaré
pembaptisan
banyu
sing
ngluwari
kowé
sangka
setrapané
Gusti
Allah
kanggo
wong
dosa
lan
medot
kowé
sangka
urip
dosa,
jalaran
kowé
manut
marang
Gusti
Allah
kaya
nabi
Noah
ing
jamané.
Dadiné
pembaptisan
banyu
kuwi
ora
kanggo
ngresiki
awaké
sangka
reget,
ora,
nanging
kanggo
tanda
nèk
kowé
manut
marang
pituturé
Gusti
Allah
lan
kowé
ngakoni
nèk
uripmu
wis
mbok
pasrahké
marang
Gusti
Allah.
Para
sedulur,
kowé
ngerti
nèk
kowé
wis
diluwari
sangka
setrapané
Gusti
Allah
kanggo
wong
dosa,
jalaran
kowé
pretyaya
marang
Kristus,
sing
wis
tangi
menèh
sangka
pati.
Mulané
pembaptisanmu
ing
banyu
ya
bisa
nylametké
kowé
sangka
pangwasané
dosa.
22
Lah
Kristus,
sing
wis
tangi
menèh
sangka
pati,
saiki
wis
munggah
nang
swarga
nang
tengené
Gusti
Allah,
ngétokké
nèk
Dèkné
ngwasani
sembarang,
kayadéné
mulékat-mulékat
lan
sak
ènèngé
pangwasané
roh-roh.