1
Riyaya
Paskah
wis
kurang
sedina.
Gusti
Yésus
wis
ngerti
nèk
saiki
Dèkné
kudu
ninggal
jagat
kéné
lan
kudu
budal
nang
nggoné
Gusti
Allah
Bapaké.
Gusti
Yésus
pantyèn
nrésnani
murid-muridé
sing
nang
jagat
kéné
lan
saiki
Dèkné
kepéngin
nduduhké
nèk
katrésnané
Dèkné
langgeng.
2
Saiki
Gusti
Yésus
lan
murid-muridé
ijik
jejagongan
mangan.
Yudas,
anaké
Simon
Iskariot,
wis
dikenèng
karo
Sétan
lan
arep
ngelungké
Gusti
Yésus
marang
mungsuhé.
3
Gusti
Yésus
wis
ngerti
kuwi
lan
Dèkné
uga
ngerti
nèk
sembarang
wis
dipasrahké
marang
Dèkné
karo
Gusti
Allah.
Gusti
Yésus
uga
ngerti
nèk
Dèkné
tekané
sangka
nggoné
Gusti
Allah
lan
kudu
balik
menèh
nang
nggoné
Gusti
Allah.
4
Mulané
Dèkné
terus
ngadek,
saliné
njaba
disèlèhké,
terus
ngubetké
gombal
nang
bangkèkané.
5
Sakwisé
kuwi
sikilé
murid-muridé
terus
disirami
lan
diwisuhi
terus
dilapi
karo
gombal
sing
diubetké
nang
bangkèkané
mau.
6
Kadung
tiba
rasul
Simon
Pétrus
sing
kudu
disiram
sikilé,
dèkné
menging
Gusti
Yésus
ngomong
ngéné:
“Gusti,
mosok
Kowé
arep
misuhi
sikilku?”
7
Gusti
Yésus
semaur:
“Enggonku
misuhi
sikilmu
iki
saiki
kowé
durung
ngerti
apa
tegesé,
nanging
mbésuk
kowé
bakal
dunung.”
8
Rasul
Pétrus
terus
ngomong:
“Aja
Gusti,
Kowé
aja
pisan-pisan
misuhi
sikilku!”
Gusti
Yésus
semaur:
“Nèk
kowé
ora
tak
wisuhi,
kowé
ora
bisa
nyambutgawé
karo
Aku.”
9
Saiki
rasul
Simon
Pétrus
terus
ngomong:
“Nèk
ngono
ya
aja
namung
sikilku
sing
diwisuhi,
nanging
tanganku
lan
sirahku
mbarang!”
10
Nanging
Gusti
Yésus
semaur:
“Wong
sing
wis
adus
kuwi
wis
resik
kabèh
awaké.
Namung
sikilé
sing
kudu
diwisuhi.
Kowé
wis
resik,
awit
salahmu
wis
dingapura,
nanging
ora
kowé
kabèh.”
11
Gusti
Yésus
ngerti
sapa
sing
arep
ngelungké
Dèkné
marang
mungsuhé,
mulané
Dèkné
ngomong
nèk
ora
kabèh
resik.
12
Sakwisé
Gusti
Yésus
misuhi
sikilé
murid-muridé,
Dèkné
terus
nganggo
saliné
njaba
menèh
terus
njagong.
Dèkné
terus
ngomong:
“Apa
kowé
pada
dunung
kenèng
apa
kok
Aku
misuhi
sikilmu?
13
Kowé
lak
ngarani
Aku
iki
Gurumu
lan
Gustimu
ta?
Kuwi
bener,
Aku
pantyèn
Gurumu
lan
Gustimu
tenan.
14
Lah
nèk
Aku
iki,
sing
dadi
Gurumu
lan
Gustimu,
misuhi
sikilmu,
kowé
uga
kudu
misuhi
sikilé
liyané.
15
Aku
wis
ngekèki
tulada
marang
kowé,
kuwi
kudu
mbok
lakoni
uga.
16
Mulané
pada
élinga
sing
tak
omong
iki:
slaf
kuwi
ora
ngungkuli
sing
nduwé
lan
wong
sing
dikongkon
ora
ngungkuli
sing
ngongkon.
17
Saiki
kowé
wis
pada
ngerti
iki,
beja
kowé,
nèk
kuwi
mbok
lakoni.”
18
“Nanging
Aku
ora
ngomong
nèk
kowé
kabèh
bakal
slamet.
Aku
ngerti
sapa
sing
tak
pilih.
Nang
Kitab
wis
ketulis
ngéné:
‘Wong
sing
mangan
bareng
karo
Aku
bakal
mungsuh
Aku.’
Tulisan
kuwi
kudu
klakon.
19
Kuwi
durung
klakon,
nanging
kowé
saiki
molai
tak
omongi.
Dadiné
mbésuk
nèk
wis
klakon,
kowé
kabèh
pada
pretyaya
nèk
Aku
iki
sing
dikongkon
karo
Gusti
Allah.
20
Elinga
iki:
sapa
sing
nampa
kongkonanku
ya
nampa
Aku.
Lan
sapa
nampa
Aku
ya
nampa
Gusti
Allah
sing
ngongkon
Aku.”
21
Sakwisé
ngomong
ngono
kuwi
Gusti
Yésus
terus
sedi
atiné.
Dèkné
ngomong:
“Aku
ora
goroh.
Enèng
siji
nang
tengahmu
sing
bakal
ngelungké
Aku
marang
mungsuhé.”
22
Murid-muridé
ora
patèka
pretyaya
terus
pada
ndelokké
sakpada-pada,
ora
ngerti
Gusti
Yésus
kuwi
ngomongké
sapa.
23
Rasul
Yohanes,
murid
sing
disenengi
karo
Gusti
Yésus,
njagong
nang
jèjèré.
24
Mulané
rasul
Simon
Pétrus
terus
ngongkon
takon
marang
Gusti
Yésus,
sapa
sing
arep
ngelungké
Dèkné
marang
mungsuhé.
25
Rasul
Yohanes
terus
lèndèn
nyedeki
Gusti
Yésus
karo
takon:
“Sapa
ta
Gusti?”
26
Gusti
Yésus
semaur:
“Aku
arep
ngetylupké
roti
sak
tyuwil
nang
mangkok.
Sing
tak
elungi
tyuwilan
roti,
yakuwi
wongé!”
Gusti
Yésus
terus
ngetylupké
roti
sak
tyuwil
nang
mangkoké
terus
dikèkké
marang
Yudas,
anaké
Simon
Iskariot.
27
Kadung
Yudas
nampani
roti
kuwi
mau,
Sétan
terus
ngleboni
dèkné.
Gusti
Yésus
ngomong
marang
Yudas:
“Apa
sing
mbok
karepké
ndang
dilakoni.”
28
Nanging
murid-muridé
ora
dunung
sing
diomong
Gusti
Yésus
marang
Yudas.
29
Ndarani
Gusti
Yésus
ngongkon
Yudas
ndang
tuku
kaperluané
riyaya
minggu
Paskah
kuwi,
apa
ngekèki
duwit
marang
wong
sing
ora
nduwé,
awit
Yudas
sing
nyekel
duwit.
30
Sakwisé
Yudas
nampa
rotiné
dèkné
terus
lunga.
Saiki
wis
wayah
wengi.
31
Kadung
Yudas
wis
lunga
Gusti
Yésus
terus
ngomong:
“Saiki
Anaké
Manungsa
bakal
diluhurké
lan
lantaran
Dèkné
Gusti
Allah
bakal
diluhurké.
32
Nèk
Gusti
Allah
diluhurké
lantaran
Anaké,
Gusti
Allah
uga
bakal
ngluhurké
Anaké
lantaran
Dèkné
déwé.
Lan
ora
suwi
menèh
Gusti
Allah
bakal
ngétokké
iki.
33
Kantyaku
sing
tak
trésnani,
enggonku
kumpul
karo
kowé
garèk
sedilut.
Kowé
bakal
nggolèki
Aku.
Aku
wis
tau
ngomong
marang
para
penggedéné
wong
Ju
lan
saiki
Aku
ngomong
marang
kowé:
panggonan
sing
tak
parani
kowé
ora
bisa
nekani.
34
Saiki
kowé
tak
kèki
pepakon
anyar
sing
kudu
mbok
lakoni
tenan:
pada
trésnaa
marang
sakpada-pada.
Kaya
enggonku
nrésnani
kowé,
kowé
uga
kudu
nrésnani
sakpada-pada.
35
Nèk
kowé
pada
trésna
tenan
marang
sakpada-pada,
wong-wong
liyané
bakal
nitèni
nèk
kowé
kuwi
murid-muridku.”
36
Rasul
Simon
Pétrus
takon
marang
Gusti
Yésus:
“Lah
Kowé
arep
lunga
nang
endi
Gusti?”
Gusti
Yésus
semaur:
“Kowé
saiki
durung
bisa
mèlu
nang
panggonan
sing
arep
tak
parani
iki,
nanging
mbésuk
kowé
bakal
nututi
Aku.”
37
“Lah
kenèng
apa
aku
saiki
kok
ora
bisa
ngetutké
Kowé
Gusti?
Aku
kepéngin
mèlu
Kowé,
senajan
tak
labuhi
mati!”
38
Gusti
Yésus
terus
semaur:
“Kowé
gelem
tenan?
Ora
Pétrus,
titènana
ta,
sakdurungé
jago
kluruk
kowé
bakal
ngomong
sampèk
ping
telu
nèk
kowé
ora
kenal
karo
Aku!”