1
Sakdurungé
jagat
digawé,
Tembung
wis
ènèng.
Tembung
iki
mauné
nang
nggoné
Gusti
Allah
lan
Tembung
iki
ya
pantyèn
Gusti
Allah.
2
Sakdurungé
jagat
ènèng,
Tembung
wis
dadi
siji
karo
Gusti
Allah.
3
Sembarang
ènèngé
sangka
Tembung
lan
tanpa
Tembung
ya
ora
ènèng
apa-apa.
4
Tembung
kuwi
sumberé
urip
lan
urip
kuwi
dadi
pepadangé
manungsa.
5
Pepadang
semlorot
ing
pepeteng
lan
pepeteng
ora
bisa
matèni.
6
Enèng
sakwijiné
wong
sing
jenengé
Yohanes.
Yohanes
iki
sing
dikongkon
karo
Gusti
Allah
dadi
seksiné
Pepadang.
Tekané
Yohanes
namung
kanggo
ndunungké
marang
wong-wong,
supaya
pada
pretyaya
marang
Pepadang
iki.
7
(1:6)
8
Yohanes
déwé
dudu
Pepadang.
Dèkné
namung
ngabarké
Pepadang
kuwi
sapa.
9
Pepadang
sing
sejati
iki
arep
teka
lan
madangi
kabèh
manungsa.
10
Tembung
wis
teka
nang
jagat.
Nanging
senajana
jagat
iki
ènèngé
sangka
Dèkné,
jagat
ora
nitèni
Dèkné.
11
Tembung
nekani
bangsané
déwé,
nanging
bangsané
déwé
ora
gelem
nampa
Dèkné.
12
Nanging
kabèh
wong
sing
nampa
Dèkné
lan
pretyaya
marang
Dèkné
pada
diaku
anak
karo
Gusti
Allah.
13
Bisané
dadi
anaké
Gusti
Allah
kuwi
ora
jalaran
manungsa
sing
nglairké
ora,
nanging
jalaran
lair
sangka
Gusti
Allah.
14
Tembung
dadi
manungsa
wujut
daging
lan
kulit.
Dèkné
manggon
tyampur
karo
awaké
déwé.
Awaké
déwé
pada
nyeksèni
gedéné
kwasané,
sing
namung
Anaké
sing
ora
ènèng
tunggalé
lan
sing
kebek
kawelasan
lan
kabeneran,
bisa
nampa
sangka
Bapaké.
15
Ya
iki
sing
diomong
karo
Yohanes,
dongé
dèkné
ngabar-ngabarké,
ngomong:
“Ya
wong
iki
sing
tak
omong,
dongé
aku
ngomong:
‘Sak
mburiku
bakal
ènèng
wong
teka,
nanging
Dèkné
luwih
ndisik
tenimbang
aku,
awit
Dèkné
wis
ènèng
sakdurungé
aku
lair.’”
16
Kabetyikané
Anaké
Gusti
Allah
gedé
banget.
Sangka
lubèré
kabetyikan
kuwi
awaké
déwé
kabèh
saben
dina
nampa
berkah
tanpa
mandek.
17
Bener,
wèt-wèté
Gusti
Allah
tekané
karo
nabi
Moses,
nanging
Gusti
Yésus
Kristus
sing
nggawa
kabetyikané
lan
kawujutané
Gusti
Allah
marang
awaké
déwé.
18
Ora
ènèng
wong
siji
waé
sing
tau
weruh
Gusti
Allah,
nanging
Anaké,
sing
ora
ènèng
tunggalé,
sing
wujut
Gusti
Allah
lan
dadi
siji
karo
Bapaké,
Dèkné
sing
ngétokké
Gusti
Allah
marang
awaké
déwé.
19
Para
penggedéné
wong
Ju
nang
kuta
Yérusalèm
pada
kongkonan
para
imam
lan
para
peladèné
Gréja
Gedé
nang
nggoné
Yohanes.
Kongkon
takon,
dèkné
kuwi
sakjané
sapa.
20
Yohanes
saurané
ya
blaka
waé:
dèkné
ngakoni
nèk
dudu
Kristus.
21
“Lah
kowé
kuwi
sapa?
Apa
kowé
kuwi
menawa
nabi
Elia?”
“Dudu!”
“Apa
kowé
kuwi
nabi
sing
kudu
teka?”
“Ya
dudu!”
22
“Lah
sapa?
Mbok
ngomong
ta?
Lah
mengko
awaké
déwé
kongkon
ngomong
apa
karo
wong-wong
sing
ngongkon
awaké
déwé?”
23
Yohanes
semaur
nganggo
tembungé
nabi
Yésaya:
“Aku
iki
swara
sing
tyeluk-tyeluk
nang
wustèn:
dalané
dirata
kanggo
Gusti!”
24
Wong-wong
sing
pitakonan
marang
Yohanes
kuwi
uga
wong
Farisi.
25
Wong
Farisi
iki
terus
pada
takon
menèh
marang
Yohanes:
“Lah
nèk
kowé
dudu
Kristus
lan
dudu
nabi
Elia
lan
dudu
nabi
sing
kudu
teka,
lah
kowé
kok
mbaptisi
wong-wong?”
26
Yohanes
semaur:
“Kowé
pada
ngerti
nèk
aku
mbaptis
karo
banyu,
nanging
nang
tengahmu
ènèng
sakwijiné
wong
sing
kowé
durung
kenal.
27
Ora
suwi
menèh
kowé
bakal
weruh
penggawéné
Dèkné.
Nanging
aku
aja
dipadakké
karo
Dèkné,
awit
nalèni
sepatuné
Dèkné
waé
aku
durung
pantes.”
28
Wong-wong
sing
pitakonan
kuwi
mau
nang
désa
Bétani,
nang
wétané
laut
Yordan.
Yohanes
mbaptisi
wong-wong
nang
laut
iki.
29
Ing
ésuké
Yohanes
weruh
Gusti
Yésus
marani
dèkné.
Yohanes
terus
ngomong:
“Delokké
kaé!
Ya
iku
Tyempéné
Gusti
Allah
sing
nebus
dosané
manungsa.
30
Ya
wong
iki
sing
tak
omong
kaé,
nèk
Dèkné
bakal
teka
sak
mburiku,
nanging
ènèngé
wis
kawit
mbiyèn,
sakdurungé
aku
lair.
31
Aku
déwé
mauné
ya
durung
nitèni
Dèkné.
Nanging
enggonku
mbaptis
karo
banyu
kuwi
supaya
bangsa
Israèl
bisa
nitèni
Dèkné
kuwi
sapa.”
32
Yohanes
terus
ngomong
menèh:
“Aku
weruh
Roh
Sutyi
kaya
manuk
dara
medun
sangka
langit
terus
méntyloki
Dèkné.
33
Mauné
aku
ora
nitèni
Dèkné.
Nanging
Gusti
Allah
sing
ngongkon
aku
mbaptis
karo
banyu,
Gusti
Allah
déwé
ngomong
marang
aku:
‘Nèk
kowé
weruh
Roh
Sutyi
medun
terus
méntyloki
wong,
ya
wong
kuwi
sing
bakal
mbaptis
karo
Roh
Sutyi!’
34
Saiki
aku
wis
weruh
déwé
karo
mripatku,
mulané
aku
ngerti
tenan
nèk
Dèkné
kuwi
Anaké
Gusti
Allah.”
35
Ing
ésuké
Yohanes
ya
nang
kono
menèh
karo
murid
loro.
36
Kadung
Gusti
Yésus
liwat,
Yohanes
terus
nyawang
Dèkné
karo
ngomong:
“Yakuwi
Tyempéné
Gusti
Allah
sing
bakal
dadi
kurbané
manungsa.”
37
Murid
loro
mau
krungu
Yohanes
ngomong
ngono,
mulané
terus
pada
mèlu
Gusti
Yésus.
38
Gusti
Yésus
nolèh
mburi
weruh
wong
loro
mau
mèlu
Dèkné
terus
takon:
“Kowé
pada
arep
nang
endi?”
Wongé
pada
semaur:
“Guru,
omahmu
nang
endi?”
39
Gusti
Yésus
semaur:
“Hayuk
mèlu
Aku,
mengko
kowé
lak
weruh
déwé!”
Mulané
terus
pada
mèlu
lan
pada
weruh
omahé
sing
dienggoni
Gusti
Yésus.
Mbenginé
pada
nginep
nang
kono,
awit
tekané
wis
soré,
kira-kira
jam
papat.
40
Murid
loro
mau
sing
krungu
sangka
Yohanes
terus
mèlu
Gusti
Yésus,
sing
siji
jenengé
Andréas,
seduluré
Simon
Pétrus.
41
Esuké
Andréas
terus
gelis-gelis
nggolèki
Simon,
diomongi:
“Awaké
déwé
wis
kepetuk
karo
Kristus,
Juru
Slamet
sing
wis
dijanji
karo
Gusti
Allah!”
42
Andréas
terus
ngeterké
Simon
nang
nggoné
Gusti
Yésus.
Gusti
Yésus
nyawang
Simon
terus
ngomong:
“Kowé
kuwi
lak
Simon
anaké
Yohanes
ta?
Saiki
kowé
tak
jenengké
Kéfas!”
(Tembung
Kéfas
kuwi
tunggalé
waé
karo
Pétrus,
tegesé:
watu.)
43
Esuké
Gusti
Yésus
kepéngin
budal
nang
Galiléa.
Nang
kana
Dèkné
kepetuk
karo
Filipus.
Gusti
Yésus
terus
ngomong:
“Filipus,
hayuk
mèlua
Aku!”
44
Filipus
kuwi
manggoné
nang
Bètsaida,
tunggalé
waé
karo
Andréas
lan
Pétrus.
45
Filipus
kadung
ketemu
karo
Natanaèl
terus
ngomong:
“Awaké
déwé
wis
kepetuk
karo
Yésus,
anaké
Yosèf,
wong
Nasarèt.
Wong
iki
sing
diomong
nang
Kitab
karo
nabi
Moses
lan
nabi
liya-liyané.”
46
Natanaèl
semaur:
“Wong
Nasarèt?
Ah,
sapa
sing
ngandel
nèk
Nasarèt
kuwi
ngetokké
barang
betyik!”
Filipus
semaur:
“Mbok
hayuk
dititèni
déwé
ta.”
47
Gusti
Yésus
weruh
Natanaèl
teka
terus
ngomong:
“Wah,
ya
iki
sing
jenengé
wong
jujur,
wong
sing
kenèng
dipretyaya.
Ya
iki
turunané
wong
Israèl
tenan!”
48
Natanaèl
terus
semaur:
“Lo,
lah
Kowé
kok
ngerti
aku
iki
sapa
Gusti?”
Gusti
Yésus
semaur:
“Sakdurungé
Filipus
ngejèk
kowé,
Aku
wis
weruh
kowé,
dongé
kowé
njagong
nang
ngisoré
wit
anjir.”
49
Natanaèl
terus
ngomong:
“Gusti,
ya
Kowé
kuwi
Anaké
Gusti
Allah
tenan.
Kowé
ratuné
bangsa
Israèl!”
50
Gusti
Yésus
semaur:
“Apa
kowé
ngomong
ngono
kuwi
jalaran
Aku
ngomong
nèk
Aku
weruh
kowé
njagong
nang
ngisor
wit
anjir?
Dititèni
ta!
Kowé
bakal
weruh
lelakon-lelakon
liyané
sing
nggumun-nggumunké
ngungkul-ungkuli
iki.”
51
Gusti
Yésus
terus
ngomong
menèh:
“Titènana
déwé
ta!
Kowé
bakal
weruh
langit
menga
lan
weruh
mulékat-mulékaté
Gusti
Allah
pada
munggah-medun
ngladèni
Anaké
Manungsa.”