1
Para
sedulur,
ènèng
prekara
siji
sing
marakké
aku
jan
sedi
tenan,
barang
siji
sing
tansah
ndadèkké
larané
atiku.
Para
sedulur,
aku
ora
goroh!
Kristus
déwé
dadi
seksiku
lan
Roh
Sutyi,
sing
ngerti
pikiranku,
uga
dadi
seksiku.
Barang
siji
iki
sing
marakké
aku
tansah
sedi
ing
ati,
yakuwi,
kahanané
bangsaku
déwé,
bangsa
Israèl,
sing
nampik
Gusti
Yésus
Kristus.
2
(9:1)
3
Tenan
para
sedulur,
semunggoné
kenèng
ngono
aku
gelem
dipisah
sangka
Kristus,
nèk
kuwi
bisa
nulungi
bangsaku.
4
Wong-wong
kuwi
kurang
apa
menèh
ta?
Wujuté
ya
bangsa
Israèl
sing
diaku
anak
karo
Gusti
Allah.
Gusti
Allah
wis
nylorotké
pepadangé
marang
bangsa
iki
lan
ya
wis
dikèki
prejanjian-prejanjian.
Wis
dipasrahi
wèt-wèté
karo
Gusti
Allah
lan
wis
diblajari
nyembah
Gusti
Allah
kaya
sak
mestiné
lan
ya
wis
dikèki
janji
nèk
bakal
diberkahi
lan
ditulungi.
5
Wujuté
ya
turun-turunané
Bapa
Abraham,
Isak
lan
Yakub
lan
sak
tyara
manungsa
Kristus
déwé
ya
dadi
turunané.
Dèkné
wujut
Gusti
Allah
lan
Dèkné
sing
ngwasani
sembarang.
Mulané
Kristus
pantes
digunggung
slawas-lawasé.
Amèn.
6
Nanging
para
sedulur,
senajan
bangsa
Israèl
nampik
Gusti
Yésus
Kristus,
aku
ora
ngomong
nèk
Gusti
Allah
medot
prejanjiané
marang
Bapa
Abraham,
ora.
Pantyèn
Gusti
Allah
wis
janji
marang
Bapa
Abraham
nèk
Dèkné
bakal
mberkahi
kabèh
bangsa
lantaran
Bapa
Abraham
lan
turun-turunané
lan
Gusti
Allah
ora
medot
prejanjian
iki.
Kenèng
apa
aku
kok
ngomong
ngono
para
sedulur?
Awit
kowé
ngerti
déwé
nèk
Gusti
Allah
ngekèki
jeneng
anyar
marang
Yakub.
Yakub
jenengé
malih
Israèl.
Nanging
nèk
aku
ngomong
bangsa
Israèl,
aku
ora
ngomongké
turun-turunané
Yakub
manut
kelairané,
ora,
nanging
kabèh
wong
sing
diarani
bangsa
Israèl
karo
Gusti
Allah
déwé.
7
Semono
uga
nèk
aku
ngomong
turunané
Bapa
Abraham,
aku
ora
ngomongké
turun-turunané
Bapa
Abraham
sangka
kelairané,
ora,
nanging
kabèh
wong
sing
diarani
turunané
Bapa
Abraham
karo
Gusti
Allah.
Gusti
Allah
malah
ngomong
ngéné
marang
Bapa
Abraham:
“Namung
turunané
Isak
bakal
tak
anggep
turunanmu.”
8
Para
sedulur,
nèk
Gusti
Allah
ngomong
ngono
marang
Bapa
Abraham,
Dèkné
ndunungké
nèk
ora
wong
sing
dadi
turunané
Bapa
Abraham
sangka
kelairané
sing
diarani
anaké
Gusti
Allah,
ora,
nanging
wong
sing
diarani
anaké
Gusti
Allah
kuwi
wong
sing
lairé
miturut
prejanjiané
Gusti
Allah
marang
Bapa
Abraham.
9
Wujuté
Gusti
Allah
ngomong
ngéné
marang
Bapa
Abraham:
“Mbésuk
nèk
wis
pener
waktuné,
Aku
bakal
teka
menèh
lan
ibu
Sarah
bakal
nglairké
anak
lanang.”
10
Karomenèh,
kowé
ngerti
nèk
ibu
Rebèkah
bojoné
Bapa
Isak.
Sangka
Bapa
Isak
ibu
Rebèkah
nglairké
anak
lanang
loro,
yakuwi
Esau
lan
Yakub.
11
Nanging
sakdurungé
botyah
loro
mau
lair,
dadiné
sakdurungé
botyah
loro
mau
nindakké
ala
apa
betyik,
Gusti
Allah
wis
milih
sing
siji
kanggo
nuruti
prejanjiané
marang
Bapa
Abraham
lan
turun-turunané.
12
Dadiné
Gusti
Allah
enggoné
milih
kuwi
ora
miturut
apa
sing
ditindakké
karo
salah-sijiné
anak
lanang
mau,
ora,
nanging
Dèkné
namung
milih
siji
sak
karepé
Dèkné
déwé.
Sakdurungé
ibu
Rebèkah
nglairké
anak
kembar
mau
Gusti
Allah
wis
ngomong
ngéné
marang
dèkné:
“Sing
tuwa
bakal
dadi
peladèné
sing
enom!”
13
Lan
tembungé
Gusti
Allah
kuwi
ya
tyotyok
karo
tembung
liyané
sing
ketulis
nang
Kitab
sing
uniné
ngéné:
“Yakub
pantyèn
tak
trésnani,
nanging
Esau
tak
tampik.”
14
Lo,
nèk
ngono
apa
Gusti
Allah
pilih-sih?
Ora,
blas
ora!
15
Wujuté
dongé
turun-turunané
Bapa
Yakub
ninggal
Gusti
Allah
lan
nyembah
retya
pedèt
emas,
Gusti
Allah
ngomong
ngéné
marang
nabi
Moses:
“Aku
bakal
melasi
sapa
waé
sak
karepku
lan
Aku
bakal
ngétokké
kabetyikanku
marang
sapa
waé
sak
karepku!”
16
Dadiné
awaké
déwé
kudu
dunung
iki:
nèk
Gusti
Allah
miji
wong
kongkon
nuruti
kekarepané,
ora
dadi
sebab
wong
kuwi
karep
apa
ora,
apa
wong
kuwi
temen
apa
ora.
Nanging
nèk
Gusti
Allah
miji
wong,
kuwi
jalaran
Dèkné
kepéngin
ngétokké
kabetyikané
marang
wong
kuwi.
17
Wujuté
nang
Kitab
wis
ketulis,
nèk
Gusti
Allah
ngongkon
nabi
Moses
ngomong
ngéné
marang
ratuné
negara
Egipte:
“Kowé
tak
lilani
dadi
ratu
tekané
sepréné
kuwi,
supaya
kowé
weruh
kwasaku
lan
supaya
jagat
ngerti
nèk
Aku
iki
Gusti
Allah.”
18
Dadiné
awaké
déwé
ngerti
saiki
nèk
Gusti
Allah
melasi
sapa
waé
sak
karepé
lan
ngatoské
atiné
sapa
waé
sak
karepé.
19
Lah
nèk
Gusti
Allah
sing
ngatoské
atiné
wong,
tibaké
awaké
déwé
ya
ora
kenèng
disalahké
nèk
awaké
déwé
ndendeng,
awit
iku
jaréné
karepé
Gusti
Allah.
Lah
sapa
sing
bisa
ngalang-alangi
Dèkné?
20
Ora
ngono
para
sedulur,
kowé
kuwi
sapa
ta
kok
wani
maido
Gusti
Allah?
Apa
kira-kira
kendi
kaé
wani
ngomong
karo
sing
tukang
nggawé:
“Lah
aku
kok
mbok
gawé
kaya
ngéné?”
21
Tak
kira
kowé
malah
setuju
karo
aku,
nèk
sing
tukang
nggawé
kendi
mau
kenèng
nggawé
kendi
mau
sak
karepé.
Sangka
lemah
lempung
sak
kepel
wongé
bisa
nggawé
kendi
sing
larang
regané
apa
kendi
sing
murah.
22
Gusti
Allah
ya
kaya
wong
sing
tukang
nggawé
kendi
kuwi.
Dèkné
bisa
ngétokké
nesuné
lan
Dèkné
uga
bisa
ngétokké
kwasané.
23
Mulané
Gusti
Allah
ya
ngétokké
gedéné
kawelasané
marang
sapa
waé
sing
marakké
nesu
lan
kudu
disetrap
lan
dirusak,
supaya
Dèkné
bisa
ngétokké
sepira
gedéné
kawelasané
marang
sapa
waé
sing
wis
dipilih
sakdurungé
lan
sing
bakal
diangkat
nang
panggonan
sing
duwur
déwé,
dadi
siji
karo
Dèkné.
24
Yakuwi
awaké
déwé
iki,
sing
wis
dipanggil,
awit
Gusti
Allah
ora
namung
manggil
sangka
tengahé
bangsa
Ju,
nanging
uga
sangka
bangsa
liyané.
25
Wujuté
nabi
Hoséa
dèk
jaman
mbiyèn
wis
tau
ngomong
ngéné:
“Sing
dudu
umatku
bakal
tak
tyeluk
umatku
lan
sing
mauné
ora
ngrasakké
katrésnanku
saiki
tak
tyeluk
wong
sing
tak
trésnani.”
26
Gusti
Allah
uga
ngomong
ngéné
lantaran
nabi
Hoséa:
“Nang
panggonan
sing
Dèkné
mbiyèn
ngomong
nèk
wong-wong
kuwi
dudu
umaté,
ya
nang
panggonan
kuwi
wong-wong
bakal
diaku
anak
karo
Gusti
Allah
sing
urip.”
27
Nanging
kanggo
bangsa
Israèl
nabi
Yésaya
ngomong
ngéné:
“Senajan
bangsa
Israèl
okèhé
kaya
santiné
segara,
nanging
sing
bakal
dislametké
namung
setitik.
28
Awit
Gusti
Allah
bakal
nyetrap
kabèh
wong
sing
manggon
nang
kono
lan
Gusti
Allah
enggoné
nindakké
tembungé
kuwi
mau
ya
gelis
lan
tenanan.”
29
Sakdurungé
nabi
Yésaya
ya
wis
ngomong
ngéné:
“Semunggoné
Gusti
Allah
sing
gedé
kwasané
ora
ninggali
turunan
marang
awaké
déwé,
awaké
déwé
mesti
wis
dadi
kaya
kuta-kuta
Sodom
lan
Gomorah.”
30
Dadiné
apa
ta
sing
diomong
karo
awaké
déwé
para
sedulur?
Sing
diomong
ya
iki:
bangsa-bangsa
sing
ora
pada
nglumui
supaya
ketampa
karo
Gusti
Allah
malah
pada
ketampa,
jalaran
pada
pretyaya.
31
Nanging
bangsa
Israèl
sing
pada
nglumui
netepi
wèt-wèté
nabi
Moses,
awit
mikiré
kuwi
bisa
marakké
ketampa
Gusti
Allah,
bangsa
kuwi
malah
ora
ketampa
jalaran
sangka
netepi
wèt-wèt
kuwi.
32
Lah
kenèng
apa
kok
ora
ketampa?
Jalaran
ora
nganggo
pretyaya,
nanging
pada
njagakké
apa
sing
ditindakké.
Dadiné
wong-wong
kuwi
kaya
wong
mblayu,
nanging
ndlèngèr,
terus
kesandung
watu
tiba.
33
Nang
Kitab
ya
wis
ketulis
ngéné:
“Delokké,
nang
kuta
Sion
tak
pasangi
watu
sing
marakké
wong
kesandung
lan
tiba.
Nanging
sapa
sing
njagakké
watu
kuwi
ora
bakal
kisinan.”
(Watu
nang
kuta
Sion
kuwi
ya
ora
liya
kejaba
Gusti
Yésus
Kristus.)