1
Para
sedulur,
saiki
ènèng
prekara
liyané
sing
kudu
tak
omong,
yakuwi,
bab
pangan
lan
dina.
Sing
penting
déwé
ya
iki:
nèk
ènèng
sedulur
sing
ijik
enom
pengandelé,
ditampa
sing
apik,
senajan
sedulur
kuwi
ijik
netepi
sak
wernané
sirikané
agama
bab
pangan
lan
dina.
Prekara-prekara
kuwi
aja
sampèk
digawé
jalaran
kanggo
èngkèl-èngkèlan
bab
apa
sing
bener
lan
apa
sing
klèru.
2
Awit
ènèng
sedulur
sing
pretyaya
nèk
éntuk
mangan
panganan
apa
waé,
nanging
liyané
pretyaya
nèk
ora
éntuk
mangan
iwak
daging,
mulané
ya
namung
mangan
janganan.
3
Sedulur
sing
pretyaya
nèk
éntuk
mangan
panganan
apa
waé
ora
kenèng
nyepèlèkké
liyané
sing
ora
mangan
iwak.
Semono
uga,
sedulur
sing
namung
mangan
janganan,
ora
mangan
iwak,
ora
kenèng
nyalahké
liyané
sing
mangan
daging,
awit
Gusti
Allah
déwé
wis
nglilani
sedulur
kuwi
mangan
apa
waé
lan
Dèkné
ya
wis
nampa
sedulur
kuwi.
4
Lah
nèk
Gustiné
sedulur
kuwi
nglilani,
apa
kowé
kuwi
Gustiné
sedulur
kuwi
kok
wani
nyalahké
dèkné.
Ketampa-oraé
kuwi
Gustiné
sedulur
kuwi
sing
ngarani.
Nanging
sedulur
kuwi
bakal
ketampa,
awit
Gusti
déwé
sing
bakal
ngréwangi.
5
Uga
ènèng
sedulur
sing
nganggep
dina
sijiné
luwih
apik
tenimbang
dina
liyané.
Nanging
sedulur
liyané
pretyaya
nèk
dina
kabèh
tunggalé
waé.
Ya
bèn,
bab
iki
kabèh
sedulur
dililani
nuruti
pengandelé
déwé-déwé.
6
Awit
para
sedulur,
sedulur
sing
ngarani
sakwijiné
dina
luwih
gedé
tenimbang
liyané
kuwi
ya
jalaran
sedulur
kuwi
kepéngin
ngajèni
marang
Gusti
Yésus.
Lah
sedulur
sing
pretyaya
nèk
éntuk
mangan
panganan
apa
waé
semono
uga
nèk
mangan
ya
kanggo
ngluhurké
Gusti
Yésus.
Wujuté
sedulur
kuwi
nèk
mangan
ya
ndonga
lan
maturkesuwun
marang
Gusti
Allah.
Lah
sedulur
sing
ora
mangan
iwak,
sing
namung
mangan
janganan,
uga
nèk
mangan
ya
kanggo
ngluhurké
Gusti,
awit
dèkné
ya
ndonga
lan
maturkesuwun
marang
Gusti
Allah.
7
Para
sedulur,
awaké
déwé
ora
kenèng
nyalahké
sakpada-pada
ing
prekara-prekara
iki.
Awit,
senajana
urip,
awaké
déwé
ya
ora
nuruti
karepé
déwé,
senajana
mati
ya
ora
karepé
déwé.
8
Nèk
urip,
awaké
déwé
ya
urip
kanggo
Gusti,
nèk
mati,
awaké
déwé
ya
mati
kanggo
Gusti.
Pati-uripé
awaké
déwé
wis
nang
tangané
Gusti.
9
Awit
Kristus
ya
wis
mati
nglabuhi
awaké
déwé
lan
Dèkné
tangi
sangka
pati,
supaya
bisa
ngwasani
kabèh
manungsa,
sing
wis
mati
lan
sing
ijik
urip.
10
Para
sedulur,
kowé
sing
ora
mangan
iwak,
aja
nyalahké
sing
mangan
iwak
lan
kowé
sing
mangan
sembarang,
aja
nyepèlèkké
sing
ora
mangan
iwak.
Kenèng
apa
aku
kok
ngomong
ngono?
Awit
awaké
déwé
kabèh
mbésuk
bakal
kudu
mara
nang
ngarepé
Gusti
Allah
lan
Dèkné
sing
bakal
ngarani
klèru-beneré
awaké
déwé.
11
Wujuté
nang
Kitab
ya
wis
ketulis
ngéné:
“Tembungé
Gusti
Allah
ngéné:
Kaya
enggonku
wujut
urip,
mengkono
uga
Aku
ngomong
nèk
kabèh
wong
bakal
sujut
ngabekti Aku
lan
kabèh
wong
bakal
ngakoni
nèk
Aku
iki
Gusti
Allah.”
12
Dadiné
para
sedulur,
awaké
déwé
iki
siji-sijiné
bakal
asok
penjawab
déwé-déwé
marang
Gusti
Allah.
13
Mulané
hayuk
awaké
déwé
wis
aja
pada
nyalahké
sakpada-pada
menèh.
Luwung
hayuk
pada
nggawé
putusan
sing
mantep
ora
arep
nindakké
prekara
apa
waé
sing
marakké
liyané
bisa
semplak
pengandelé
apa
tiba
menèh
ing
dosa.
14
Bener,
jalaran
aku
wis
dadi
siji
karo
Gustiku
Yésus,
aku
ngerti
nèk
ora
ènèng
barang
apa
waé
kotor
sangka
karepé
déwé,
ora
para
sedulur.
Barang
kuwi
kotor
kanggo
wong
sing
nganggep
nèk
barang
kuwi
kotor.
15
Dadiné
para
sedulur,
nèk
jalaran
sangka
sing
mbok
pangan
ènèng
sedulur
ketyentok
atiné,
tibaké
kowé
ya
ora
mlaku
nganggo
katrésnan.
Aja
sampèk,
jalaran
sangka
barang
sing
mbok
pangan,
ènèng
sedulur
semplak
pengandelé.
Ngertia
nèk
Kristus
mati
uga
nglabuhi
sedulur
kuwi.
16
Mulané
para
sedulur,
sing
ati-ati,
aja
sampèk
prekara
sing
mbok
anggep
betyik
sampèk
dianggep
ala
karo
sedulur
liya.
17
Awit,
ora
nèk
awaké
déwé
ora
mangan
iki
apa
ora
ngombé
kaé
kuwi
tandané
nèk
uripé
awaké
déwé
dikwasani
karo
Gusti
Allah,
ora!
Nanging
nèk
sangka
pitulungané
Roh
Sutyi
awaké
déwé
bisa
ngétokké
barang
sing
bener
lan
bisa
ngétokké
katentreman
lan
kabungahan,
kuwi
tandané
nèk
uripé
awaké
déwé
dikwasani
karo
Gusti
Allah.
18
Wong
sing
ngladèni
Kristus
nganggo
ati
sing
kaya
ngono
kuwi
pantyèn
ndadèkké
bungahé
Gusti
Allah
lan
uga
diajèni
karo
manungsa.
19
Mulané
para
sedulur,
awaké
déwé
kudu
nglumui
tenan
nindakké
prekara-prekara
sing
bisa
ndadèkké
rukun
lan
sing
bisa
ngantepké
pengandelé
awaké
déwé
kabèh.
20
Aja
sampèk
awaké
déwé
mbubrah
penggawéané
Gusti
Allah
jalaran
sangka
prekara
panganan.
Ya
bener,
panganan
apa
waé
kenèng
dipangan,
nanging
ora
apik
nèk
apa
sing
dipangan
awaké
déwé
kuwi
sampèk
ndadèkké
sandungané
sedulur
liyané.
21
Apiké
awaké
déwé
ora
mangan
daging
apa
ora
ngombé
anggur
apa
ora
nindakké
apa
waé
sing
bisa
marakké
sedulur
liyané
semplak
pengandelé.
22
Pengandelmu
bab
apa
sing
kenèng
lan
apa
sing
ora
kenèng
dipangan
kuwi
kudu
mbok
simpen
ing
atimu
déwé,
namung
kowé
déwé
lan
Gusti
Allah
sing
kudu
ngerti.
Pantyèn
beja
tenan
wong
sing
bisa
ngarani
ing
atiné
déwé
apa
sing
bener,
tanpa
rumangsa
salah
ing
tembé-mburiné.
23
Nanging
nèk
ènèng
sedulur
nékat
mangan
panganan
tanpa
ngerti
panganan
mau
apik
dipangan
apa
ora,
sedulur
kuwi
dosa,
ora
namung
ing
atiné
déwé,
nanging
uga
nang
ngarepé
Gusti
Allah.
Awit
pantyèn
dosa
nèk
kowé
nindakké
prekara
apa
waé
tanpa
ngerti
ing
ati
bener-oraé.