1
Rong
dina
menèh
wis
wayahé
Paskah.
Ing
dina
Paskah
kuwi
wong
Ju
pada
mangan
roti
sing
ora
ènèng
raginé.
Para
pengarepé
imam
lan
para
guru
Kitab
pada
nggolèk
akal
enggoné
arep
nyekel
lan
matèni
Gusti
Yésus,
tanpa
wong-wong
ngerti.
2
Mulané
pada
ngomong:
“Aja
wayahé
Paskah,
mengko
ndak
marakké
ramé
lan
gègèran.”
3
Gusti
Yésus
saiki
nang
désa
Bétani,
merdayoh
nang
omahé
Simon
sing
mauné
lara
lépra.
Dongé
Gusti
Yésus
ijik
jagongan
ènèng
wong
wédok
teka
nggawa
botol
isiné
lenga
wangi
tus
sing
larang
banget
regané.
Lenga
wangi
iki
sing
digawé
oyot-oyoté
tanduran
nardus.
Botolé
terus
dipetyah
guluné
lan
isiné
diesokké
nang
sirahé
Gusti
Yésus.
4
Wong-wong
terus
ènèng
sing
rasan-rasan:
“Lah
apa
jawané
lenga
wangi
larang-larang
kok
diebrèh-ebrèh
ngono?
5
Semunggoné
diedol
lak
payu
okèh
ta?
Duwité
lak
ya
kenèng
dikèkké
wong
ora
nduwé
ta?”
Wong-wong
iki
terus
nyenèni
wong
wédoké.
6
Nanging
Gusti
Yésus
ngomong:
“Bèn,
mbok
diejarké!
Kenèng
apa
kok
mbok
penging?
Wong
wédok
iki
nindakké
barang
sing
apik
banget
marang
Aku.
7
Wong
mlarat
slawasé
ènèng
waé
lan
sak
wantyi-wantyi
nèk
kowé
kepéngin
nulungi
kowé
bisa.
Nanging
Aku
iki
ora
slawasé
tyampur
kowé.
8
Wong
wédok
iki
nindakké
sak
bisané
kanggo
nduduhké
katrésnané
marang
Aku.
Dèkné
interé
namung
nglengani
awakku
karo
lenga
wangi,
sakdurungé
Aku
dikubur.
9
Dititèni
ta,
nang
endi
waé
ing
donya
kéné
sing
bakal
digelari
kabar
kabungahané
Gusti
Allah
bakal
krungu
uga
bab
sing
ditindakké
karo
wong
wédok
iki,
kanggo
pengéling-éling
marang
dèkné.”
10
Sangka
muridé
Gusti
Yésus
sing
rolas
terus
ènèng
siji
sing
budal
nang
nggoné
para
pengarepé
imam
arep
ngelungké
Dèkné
marang
wong-wong
kuwi,
yakuwi
Yudas
Iskariot.
11
Wong-wong
kadung
krungu
kuwi
terus
pada
bungah
banget
lan
saguh
ngekèki
duwit.
Saiki
Yudas
molai
nggolèk
kelunggaran
enggoné
arep
ngelungké
Gusti
Yésus
marang
para
pengarepé
imam
mau.
12
Saiki
wis
wayahé
Riyaya
Roti
Tanpa
Ragi.
Ing
dina
sing
ndisik
déwé
wong-wong
lumrahé
mbelèh
tyempé.
Ing
dina
iku
murid-muridé
takon
marang
Gusti
Yésus:
“Gusti,
Kowé
arep
mangan
Paskah
nang
endi?
Dadiné
awaké
déwé
bisa
tata-tata!”
13
Gusti
Yésus
terus
ngongkon
murid
loro.
Dèkné
ngomong:
“Kana
mlebu
nang
Yérusalèm.
Nang
dalan
kowé
bakal
kepetuk
wong
lanang
nggawa
kendi
isiné
banyu.
Kowé
pada
mèlua
wong
kuwi.
14
Nèk
kowé
wis
tekan
omahé,
ngomong
karo
sing
nduwé
omah
ngéné:
‘Guruné
nakokké
kamar
sing
arep
dienggo
mangan
Paskah
karo
murid-muridé.’
15
Wongé
mengko
terus
nggawa
kowé
nang
kamar
gedé
nang
nduwur
sing
wis
ditata.
Kana
sing
arep
dipangan
dityawis-tyawiské
nang
kono.”
16
Muridé
mau
terus
pada
budal
nang
Yérusalèm,
terus
kepetuk
wongé,
kaya
sing
diomong
karo
Gusti
Yésus
mau.
Nang
kono
terus
pada
nyawiské
panganan
Paskah.
17
Mbenginé
kuwi
Gusti
Yésus
teka
karo
murid-muridé.
18
Dongé
pada
jejagongan
mangan
Gusti
Yésus
terus
ngomong:
“Aku
ngomong,
ènèng
siji
bakal
ngelungké
Aku
marang
mungsuhé.
Siji
sing
mangan
tyampur
karo
Aku
iki.”
19
Murid-muridé
terus
kagèt
lan
sedi.
Terus
pada
gentèn
takon
marang
Gusti
Yésus:
“Mosok
aku
ta,
Gusti?”
20
Gusti
Yésus
semaur:
“Ya
siji
tunggalé
kowé
wong
rolas
kuwi
waé,
sing
mèlu
nyelupké
rotiné
nang
mangkok.
21
Pantyèn,
Anaké
Manungsa
kudu
mati.
Kuwi
wis
ketulis
kawit
jaman
mbiyèn.
Nanging
tyilaka
tenan
wong
sing
ngelungké
Anaké
Manungsa
marang
mungsuhé.
Wong
kuwi
luwung
ora
lair
waé
mauné.”
22
Dongé
pada
jejagongan
mangan
Gusti
Yésus
terus
njikuk
roti
lan
sakwisé
didongakké
terus
dityuwil-tyuwil
dikèkké
marang
murid-muridé.
Dèkné
ngomong:
“Pada
dipangan.
Roti
iki
badanku.”
23
Gusti
Yésus
terus
njikuk
ombèné.
Sakwisé
maturkesuwun
marang
Gusti
Allah
ombèné
terus
dielungké
marang
murid-muridé.
Kabèh
mèlu
ngombé.
24
Gusti
Yésus
ngomong
marang
murid-muridé:
“Iki
getihku
sing
mili
kanggo
wong
okèh.
Getih
iki
tandané
nèk
Gusti
Allah
nggawé
prejanjian
anyar
karo
kowé.
25
Tenan,
Aku
ngomong,
Aku
ora
bakal
ngombé
anggur
iki
menèh
tekané
Aku
ngombé
anggur
sing
anyar
mbésuk
nang
swarga.”
26
Sakwisé
kuwi
terus
pada
singi-singi
maturkesuwun
lan
ngluhurké
Gusti
Allah,
terus
pada
budal
nang
gunung
Olèf.
27
Gusti
Yésus
ngomong
marang
murid-muridé:
“Kowé
bakal
pada
semplak
pengandelmu
lan
bakal
ninggal
Aku,
kaya
sing
wis
ketulis
nang
kitabé
nabi
Sakarias,
nèk
Gusti
Allah
bakal
matèni
sing
tukang
angon
lan
wedusé
bakal
pada
buyar
kabèh.
28
Nanging
nèk
Aku
wis
ditangèkké
sangka
pati,
Aku
bakal
budal
nang
Galiléa,
ndisiki
kowé.”
29
Rasul
Pétrus
semaur:
“Ora
Gusti,
senajan
liyané
ninggal
Kowé,
aku
ora
bakal
ninggal
Kowé.”
30
Gusti
Yésus
terus
ngomong
marang
rasul
Pétrus:
“Titènana
déwé,
wengi
iki
waé,
sakdurungé
jago
kluruk
ping
pindo,
kowé
bakal
ngengkeng
sampèk
ping
telu
nèk
ora
kenal
Aku.”
31
Rasul
Pétrus
terus
semaur
menèh:
“Ora
Gusti,
tenan,
ora
pisan-pisan
aku
bakal
nglakoni
kaya
ngono.
Senajan
aku
kudu
mati
bareng
karo
Kowé,
tak
lakoni,
nanging
aku
ora
bakal
nyélaki
Kowé.”
Murid-murid
liyané
uga
ngomong
ngono.
32
Gusti
Yésus
lan
murid-muridé
terus
budal
nang
panggonan
sing
jenengé
Gètsémané.
Dèkné
ngomong
marang
murid-muridé:
“Kowé
ngentèni
nang
kéné
waé.
Aku
arep
ndonga.”
33
Rasul
Pétrus,
Yakobus
lan
Yohanes
diejèk
karo
Gusti
Yésus.
Nang
kono
Gusti
Yésus
molai
krasa
wedi
lan
susah
banget.
34
Dèkné
ngomong:
“Atiku
jan
sedi
banget.
Rasané
kaya
arep
mati.
Kowé
nang
kéné
waé
lan
aja
turu.”
35
Gusti
Yésus
terus
rada
ngedohi
murid-muridé
kuwi,
terus
niba
nang
lemah
lan
ndonga
marang
Gusti
Allah.
Dèkné
nyuwun,
nèk
bisa,
Dèkné
ora
usah
ngalami
wantyi
kasangsaran
kuwi.
36
Tembungé:
“Duh
Bapakku,
Kowé
bisa
sembarang.
Mbok
kasangsaran
iki
disingkirké
sangka
Aku!
Nanging
senajan
abot,
Aku
kepéngin
nglakoni
karepmu,
ora
karepku
déwé.”
37
Gusti
Yésus
terus
balik
menèh
lan
nemu
muridé
sing
telu
mau
ijik
turu.
Dèkné
terus
ngomong
marang
rasul
Pétrus:
“Simon,
lah
kowé
kok
turu.
Mosok
ora
bisa
melèk
sak
jam?
38
Pada
melèka
lan
pada
ndedongaa
supaya
ora
pada
kalah
nèk
Sétan
nyoba.
Pantyèn,
atiné
karep,
nanging
awaké
ora
kuwat.”
39
Gusti
Yésus
terus
ninggal
murid-muridé
terus
budal
ndonga
menèh.
Sing
disuwun
ya
tunggalé,
kaya
sing
ndisik.
40
Kadung
balik
menèh
murid-muridé
ijik
turu,
awit
pada
ngantuk
tenan.
Murid-muridé
kadung
tangi
ora
wani
ngomong
apa-apa.
41
Ping
teluné,
dongé
Gusti
Yésus
balik
menèh
sangka
ndedonga,
Dèkné
ngomong
marang
murid-muridé:
“Ijik
pada
énak-énak
turu
waé?
Wis,
saiki
wis
tekan
wantyiné
enggoné
Anaké
Manungsa
bakal
dielungké
marang
wong
ala.
42
Pada
tangi,
hayuk
budal.
Delokké,
sing
arep
ngelungké
Aku
marang
mungsuhé
wis
teka!”
43
Gusti
Yésus
durung
sampèk
rampung
sing
ngomong
kuwi
terus
Yudas
teka
karo
wong
okèh,
pada
nggawa
pedang
lan
pentung.
Yudas
muridé
Gusti
Yésus
déwé,
tunggalé
murid
sing
rolas.
Yudas
lan
wong-wong
mau
dikongkon
karo
para
pengarepé
imam,
guru
Kitab
lan
pengarepé
wong Ju.
44
Yudas
wis
nggawé
tanda
karo
wong-wong
kuwi
ngomong:
“Wong
sing
tak
ambung,
yakuwi
wongé.
Dityekel
terus
digawa
lunga
lan
dijaga
sing
apik!”
45
Kadung
wis
tekan
kono
Yudas
terusan
marani
Gusti
Yésus,
terus
ngomong:
“Guru!”
Sakwisé
ngomong
ngono
dèkné
terus
ngambung
Gusti
Yésus.
46
Gusti
Yésus
terus
dityekel
karo
wong-wong.
47
Nanging
ènèng
murid
siji
narik
pedangé
lan
ngantem
kupingé
slafé
Imam
Gedé
sampèk
tyepol.
48
Gusti
Yésus
ngomong
marang
wong-wong
mau:
“Apa
Aku
iki
wong
nakal
kok
kowé
marani
Aku
nggawa
pedang
lan
pentung.
49
Saben
dina
Aku
tyampur
karo
kowé
nang
Gréja
Gedé
nèk
Aku
mulangi.
Lah
kok
ora
pada
nyekel
Aku?
Nanging
pantyèn
ya
wis
kudu
klakon
ngéné,
kaya
sing
wis
ketulis
nang
Kitab.”
50
Murid-muridé
terus
pada
mblayu
lunga,
Gusti
Yésus
ditinggal
déwé.
51
Enèng
botyah
enom
mèlu
Gusti
Yésus.
Botyah
enom
iki
namung
nganggo
salin
mori.
Botyah
iki
dityekel
karo
wong-wong,
nanging
namung
kenèng
saliné,
botyahé
mblayu
ora
nganggo
apa-apa.
52
(14:51)
53
Gusti
Yésus
terus
digawa
nang
ngarepé
Imam
Gedé.
Para
pengarepé
imam,
para
guru
Kitab
lan
para
pengarepé
bangsa
Ju
terus
ngumpul
kabèh.
54
Rasul
Pétrus
ngetutké
Gusti
Yésus
sangka
kadohan
sampèk
mlebu
tekan
lataré
omahé
Imam
Gedé.
Nang
kono
rasul
Pétrus
terus
njagong
nang
bediyangan
nggolèk
anget
tyampur
karo
wong-wong
sing
njaga
panggonan
kono.
55
Para
pengarepé
imam
lan
wong-wong
sing
tukang
ngrutu
pada
nggolèk
seksi,
supaya
bisa
nemu
jalaran
kanggo
nyalahké
lan
matèni
Gusti
Yésus,
nanging
ora
nemu
siji-sijia.
56
Pantyèn
okèh
sing
dadi
seksi
nyalahké
Gusti
Yésus,
nanging
tembungé
ora
tyotyok.
57
Enèng
sing
nyalahké
Gusti
Yésus
ngéné:
58
“Awaké
déwé
krungu
Dèkné
ngomong
nèk
bakal
mbubrah
Gréja
Gedé
gawéané
manungsa
iki
lan
omongé
dèkné
bisa
ngedekké
liyané
sakjeroné
telung
dina,
sing
dudu
gawéané
manungsa.
59
Nanging
seksi
iki
ya
pada
waé
ora
tyotyok
karo
liya-liyané.”
60
Imam
Gedé
terus
ngadek
lan
maju
nang
tengahé
wong-wong
terus
nakoni
Gusti
Yésus:
“Lah
kowé
saiki
arep
ngomong
apa?
Tembungé
wong-wong
kuwi
bener
apa
ora?”
61
Nanging
Gusti
Yésus
meneng
waé,
ora
semaur
apa-apa.
Imamé
terus
takon
menèh:
“Apa
kowé
kuwi
Kristus?
Apa
kowé
Anaké
Gusti
Allah
sing
Sutyi
Déwé?”
62
Gusti
Yésus
semaur:
“Pantyèn,
ya
Aku
iki.
Kowé
bakal
weruh
Anaké
Manungsa
njagong
nang
tengené
Gusti
Allah
sing
Kwasa
Déwé.
Kowé
bakal
weruh
Dèkné
teka
nang
mégané
langit.”
63
Imam
Gedé
krungu
Gusti
Yésus
ngomong
ngono
terus
nesu
lan
nyuwèk
saliné
ngomong:
“Awaké
déwé
wis
ora
mbutuhké
seksi
menèh.
64
Kowé
kabèh
wis
krungu
déwé
Dèkné
ngèlèk-èlèkké
Gusti
Allah.
Kepriyé
pinemumu
kabèh?”
Kabèh
pada
nyalahké
Gusti
Yésus
lan
pada
setuju
nèk
Dèkné
kudu
dipatèni.
65
Enèng
sing
pada
ngidoni
lan
nutupi
rainé
Gusti
Yésus
terus
diantemi
karo
ngomong:
“Mbedèk
jajal,
sapa
sing
ngantemi
Kowé!”
Sing
jaga
mbarang
mèlu
ngantemi
Gusti
Yésus.
66
Dongé
rasul
Pétrus
ijik
nang
lataré
kono,
nang
ngisor,
terus
ènèng
slaf
wédok
teka,
slafé
Imam
Gedé.
67
Dèkné
weruh
rasul
Pétrus
njagong
nang
bediyangan
terus
ngematké
lan
ngomong:
“Kowé
mbarang
tau
mèlu
Yésus,
wong
Nasarèt
kaé.”
68
Nanging
rasul
Pétrus
ora
ngaku,
malah
ngèngkèl
ngomong:
“Kowé
kuwi
ngomongké
apa
ta?
Aku
ora
ngerti
apa
sing
mbok
omong
kuwi.”
Rasul
Pétrus
terus
mlaku
metu
tekan
lawang
njaba.
(Terus
ènèng
jago
kluruk.)
69
Nang
kono
slaf
wédok
mau
weruh
dèkné
menèh
terus
ngomong
karo
wong
liya-liyané:
“Wong
iki
tunggalé
sing
mèlu
Yésus.”
70
Nanging
sepisan
menèh
rasul
Pétrus
ora
ngaku.
Ora
let
suwi
wong-wong
sing
nang
kono
ngomong
marang
rasul
Pétrus:
“Pantyèn
tenan,
kowé
tunggalé
muridé
Yésus,
awit
ketara
nèk
kowé
wong
sangka
Galiléa.”
71
Rasul
Pétrus
terus
sumpah:
“Aku
jan
ora
kenal
blas
karo
wong
sing
mbok
omongké
kuwi.
Nèk
Aku
goroh
aku
gelem
mati.”
72
Sakwisé
rasul
Pétrus
ngomong
ngono
kuwi,
terus
ènèng
jago
kluruk
ping
pindoné.
Rasul
Pétrus
sakwat
kélingan
nèk
Gusti
Yésus
ngomong:
“Sakdurungé
jagoné
kluruk
ping
pindo
kowé
bakal
ngomong
ping
telu
nèk
ora
kenal
Aku.”
Rasul
Pétrus
terus
nangis
kelara-lara.