1
Telung
dina
sakwisé
gramang
Fèstus
teka
nang
kuta
Sésaréa
kono,
dèkné
terus
budal
nang
kuta
Yérusalèm.
2
Nang
kono
para
pengarepé
imam
lan
para
pinituwané
wong
Ju
pada
nggawa
kelahané
menèh
bab
rasul
Paulus.
Wong-wong
kuwi
pada
nyuwun
gramang
Fèstus
ngétokké
kabetyikané
lan
ngongkon
rasul
Paulus
teka
nang
kuta
Yérusalèm.
Nanging
karepé
wong-wong
kuwi
sakjané
arep
nyegat
lan
matèni
rasul
Paulus
nang
dalan.
3
(25:2)
4
Nanging
gramang
Fèstus
semaur:
“Paulus
disetrap
nang
kuta
Sésaréa
lan
aku
déwé
uga
bakal
balik
mbrana.
Apiké
para
pinituwamu
siji-loro
bareng
karo
aku
budal
nang
Sésaréa
lan
nang
kana
nggawa
kelahanmu
bab
salahé
Paulus.”
5
(25:4)
6
Sakwisé
nang
kono
namung
wolung
dina
tekané
sepuluh
dina,
gramang
Fèstus
terus
balik
menèh
nang
kuta
Sésaréa.
Esuké
dèkné
terus
nganakké
kruton
lan
mréntah
kongkon
nggawa
rasul
Paulus
mbrono.
7
Kadung
rasul
Paulus
wis
mlebu
nang
kruton
kono,
wong-wong
Ju
sing
teka
sangka
Yérusalèm
terus
pada
ngrubung
dèkné
lan
nyalahké
dèkné
karo
werna-werna
prekara
sing
abot
banget,
nanging
ora
bisa
ngujutké
siji
waé.
8
Rasul
Paulus
malah
ngomong
ngéné:
“Aku
ora
rumangsa
salah
nerak
wèt-wèté
nabi
Moses
apa
pernatané
Gréja
Gedé
apa
nglakoni
salah
marang
ratuné.”
9
Nanging
jalaran
gramangé
kepéngin
disenengi
karo
wong
Ju,
mulané
dèkné
terus
takon
marang
rasul
Paulus:
“Apa
kowé
gelem
digawa
nang
Yérusalèm
lan
tak
krutu
nang
kana?”
10
Rasul
Paulus
malah
semaur:
“Aku
ngadek
nang
kéné
iki
lak
wis
nang
ngarepé
krutoné
ratuné
Rum,
mulané
aku
ya
njaluk
dikrutu
nang
kéné.
Bapak
déwé
ngerti
nèk
aku
ora
nduwé
salah
apa-apa
marang
wong
Ju.
Nèk
aku
nerak
wèt-wèté
lan
nglakoni
sakwijiné
prekara
sing
marakké
aku
pantes
dipatèni,
aku
ya
gelem
mati.
Nanging
nèk
kelahan-kelahan
kuwi
ora
bener,
ora
ènèng
wong
sing
bisa
masrahké
aku
marang
wong-wong
Ju
kuwi.
Aku
nyuwun
prekara
iki
digawa
nang
krutoné
ratuné
Rum
waé.”
11
(25:10)
12
Sakwisé
gramang
Fèstus
rembukan
karo
advisur-advisuré
dèkné
terus
semaur:
“Kowé
njaluk
digawa
nang
krutoné
ratuné
Rum,
kowé
ya
bakal
digawa
rana.”
13
Ora
let
suwi
ratu
Agripa
lan
adiké
wédok
sing
jenengé
Bèrniké
teka
nang
kuta
Sésaréa,
arep
ngurmat
gramang
Fèstus.
Sakwisé
ratuné
nang
kono
telung
dina,
gramang
Fèstus
terus
nggawa
prekara
bab
rasul
Paulus
marang
ratu
Agripa.
Gramang
Fèstus
ngomong
ngéné:
“Nang
kéné
ènèng
wong
disetrap,
tinggalané
gramang
Féliks.
14
(25:13)
15
Dongé
aku
nang
Yérusalèm
para
pengarepé
imam
lan
para
pinituwané
bangsa
Ju
pada
nggawa
kelahan
marang
aku
lan
pada
nyuwun
aku
nyetrap
wong
iki.
16
Nanging
wong-wong
tak
sauri
nèk
tyarané
wong
Rum
kuwi
séjé
lan
ora
nampa
kelahané
wong,
tanpa
wong
sing
disalahké
dikèki
kelunggaran
adep-adepan
karo
sing
ngelahké
lan
mbales
kelahané.
17
Kadung
wong-wong
sing
nggawa
kelahan
wis
teka,
aku
ora
ngentèni
suwi,
nanging
ésuké
aku
terus
nganakké
kruton
lan
wong-wong
sing
kelah
ya
pada
maju.
18
Wong-wong
kuwi
ya
terus
ngetokké
kelahané,
nanging
aku
ora
krungu
blas
bab
tumindak
sing
ala,
kaya
sing
tak
kira
sakdurungé.
19
Sing
diomong
namung
prekara-prekara
bab
agamané
wong
Ju
déwé
lan
bab
sakwijiné
wong
sing
wis
mati,
jenengé
Yésus,
sing
miturut
Paulus,
saiki
ijik
urip.
20
Jalaran
aku
kangèlan
sing
arep
nggarap
prekara
iki,
mulané
aku
terus
takon
marang
Paulus,
apa
gelem
digawa
nang
Yérusalèm
lan
dikrutu
nang
kana
waé.
21
Nanging
Paulus
malah
njaluk
supaya
prekara
iki
digawa
nang
krutoné
ratuné
Rum
lan
nyuwun
dijaga
terus
nganti
prekarané
dikrutu
karo
ratuné.
Mulané
aku
ya
mréntah,
supaya
Paulus
dijaga
nganti
tekan
waktuné
nggawa
dèkné
nang
nggoné
ratuné.”
22
Ratu
Agripa
terus
ngomong
marang
gramang
Fèstus:
“Aku
kepéngin
krungu
déwé
sangka
wong
kuwi.”
Fèstus
semaur:
“Sésuk
ésuk
kowé
bisa
krungu.”
23
Esuké
ratu
Agripa
lan
Bèrniké
teka
nang
kruton
nganggo
tyarané
kraton,
dietutké
para
penggedéné
ofisir
lan
para
penggedé
liya-liyané
sangka
kuta
kono.
Gramang
Fèstus
terus
kongkonan
nggawa
rasul
Paulus
maju.
24
Fèstus
terus
ngomong:
“Ratu
Agripa
lan
para
sedulur
kabèh
sing
nang
kéné.
Ya
iki
wongé
sing
dikelahké
karo
wong-wong
Ju
nang
Yérusalèm
lan
uga
nang
kéné.
Wong-wong
Ju
pada
bengok-bengok
njaluk
wong
iki
dipatèni
waé.
25
Nanging
aku
ora
nemu
salah
apa-apa
sing
marakké
wong
iki
kudu
dipatèni.
Lan
jalaran
dèkné
déwé
njaluk
supaya
prekarané
digawa
nang
krutoné
ratuné
Rum,
aku
ya
arep
ngongkon
nggawa
dèkné
nang
kuta
Rum.
26
Nanging
aku
durung
éntuk
katerangan
sing
apik
lan
aku
ya
durung
nemu
salahé
sing
kenèng
tak
enggo
jalaran
nang
sakjeroné
layang
sing
arep
tak
kirimké
ratuné.
Mulané
aku
saiki
nggawa
wong
iki
nang
ngarepmu
kabèh,
nanging
kaping
pisan
marang
ratu
Agripa,
supaya,
nèk
wis
ditakon-takoni,
aku
bisa
nemu
prekara
sing
kenèng
tak
tulis.
27
Awit
ora
lumrah
nèk
aku
ngongkon
wong
setrapan
nang
Rum
tanpa
ndunungké
kanti
tyeta
apa
salahé
wongé.”