1
Para
rasul
lan
para
sedulur
sing
nang
Yudéa
pada
krungu
nèk
wong
sing
dudu
Ju
uga
pada
nampa
pituturé
Gusti
Allah.
2
Kadung
rasul
Pétrus
teka
nang
kuta
Yérusalèm,
dèkné
dipaiduh
karo
wong-wong
Ju
sing
pretyaya.
Pinemuné
wong-wong
iki,
wong
sing
dudu
Ju
sing
mlebu
dadi
wargané
pasamuané
Gusti
Yésus
kudu
nglakoni
sunat.
Wong-wong
iki
ngomong
ngéné
marang
rasul
Pétrus:
3
“Kenèng
apa
kowé
kok
nginep
nang
omahé
wong
sing
ora
sunat,
malah
mangan
bebarengan
karo
wong-wong
kuwi
mbarang?
Kuwi
lak
ora
apik
ta?”
4
Mulané
rasul
Pétrus
terus
ngekèki
laporan
bab
prekara-prekara
sing
wis
klakon
kabèh.
5
Dèkné
molai
ngéné:
“Dongé
aku
nang
kuta
Yopé,
wayahé
aku
ijik
ndedonga,
kok
aku
nampa
weweruh.
Aku
weruh
kaya
ènèng
lèmèk
amba
sing
pojokané
papat
ditalèni.
Lèmèk
mau
diedunké
sangka
langit
terus
mandek
nang
ngarepku.
Kadung
tak
ematké
aku
weruh
nang
njeroné
lèmèk
kuwi
ènèng
kéwan-kéwan
sing
sikilé
papat,
kéwan-kéwan
galak
lan
kéwan-kéwan
sing
mbrangkang
lan
uga
ènèng
manuk-manuk.
Aku
terus
krungu
swara
ngomong
marang
aku
ngéné:
‘Pétrus,
ngadeka,
belèhana
lan
panganen!’
6
(11:5)
7
(11:5)
8
Nanging
aku
terus
semaur:
‘Ora
Gusti,
ora!
Aku
durung
tau
mangan
pangan
sing
ora
apik
lan
ora
éntuk
dipangan!’
9
Swara
sangka
langit
mau
terus
ngomong:
‘Barang
sing
dianggep
apik
lan
kenèng
dipangan
karo
Gusti
Allah
aja
mbok
tampik!’
10
Prekara
iki
sampèk
klakon
ping
telu.
Sakwisé
kuwi
lèmèké
lan
sak
isiné
diangkat
munggah
menèh
nang
langit.
11
Ing
waktu
kuwi
ènèng
wong
lanang
telu
teka
nang
omah
sing
tak
inepi.
Wong
telu
kuwi
kongkonan
sangka
kuta
Sésaréa,
kongkon
nggolèki
aku.
12
Roh
Sutyi
ngomong
marang
aku
penging
wedi,
aku
kenèng
mèlu
wong-wong
kuwi
budal
nang
kuta
Sésaréa.
Sangka
kuta
Yopé
kono
ènèng
sedulur
nenem
sing
mèlu
aku
nang
kuta
Sésaréa.
Awaké
déwé
terus
nang
nggoné
kumendan
Kornélius.
13
Sak
tekané
awaké
déwé
Kornélius
ya
terus
ngomong
marang
awaké
déwé
nèk
dèkné
ditekani
mulékat
nang
omahé.
Mulékaté
ngomong
ngéné
marang
dèkné:
‘Kornélius,
kana
ngongkon
wong
budal
nang
kuta
Yopé
nggolèki
wong
sing
jenengé
Simon
Pétrus.
Pétrus
bakal
ngomongi
kowé
kepriyé
kowé
sak
brayatmu
bisané
slamet.’
14
(11:13)
15
Nang
omahé
Kornélius
kono
aku
entas
molai
ngomong,
kok
terus
dadakan
waé
Roh
Sutyi
medun
marang
wong-wong,
tunggalé
kaya
sing
dialami
awaké
déwé
kaé
ndisik-ndisiké.
Aku
terus
kélingan
marang
tembungé
Gusti
Yésus,
dongé
Dèkné
ngomong
ngéné:
‘Yohanes
mbaptis
karo
banyu,
nanging
kowé
bakal
dibaptis
nganggo
Roh
Sutyi!’
16
(11:15)
17
Dadiné
saiki
tyeta
tenan
nèk
Gusti
Allah
déwé
wis
ngekèki
pawèh
marang
wong-wong
sing
dudu
Ju,
tunggalé
waé
karo
pawèh
sing
ditampa
karo
awaké
déwé,
dongé
awaké
déwé
pretyaya
marang
Gusti
Yésus
Kristus.
Lah
aku
iki
sapa
ta,
kok
wani
ngalang-alangi
Gusti
Allah?”
18
Sakwisé
krungu
tembungé
rasul
Pétrus
kuwi
mau,
wong-wong
terus
ora
pada
maido
dèkné
menèh,
malah
terus
pada
memuji
marang
Gusti
Allah
ngomong:
“Nèk
ngono
Gusti
Allah
uga
ngekèki
kelunggaran
marang
wong-wong
liya
bangsa,
supaya
pada
ninggal
laku
sing
ala
lan
molai
urip
sing
anyar.”
19
Wong-wong
sing
pretyaya
terus
pada
buyar,
jalaran
pada
diusir
lan
dipilara,
sakwisé
Stéfanus
dipatèni.
Wong-wong
pada
buyar
sampèk
tekan
bawah
Fenisia,
tekan
pula
Siprus
lan
uga
tekan
kuta
Antioki.
Wong-wong
sing
pretyaya
sing
pada
buyar
kuwi
pada
nggelarké
kabar
kabungahané
Gusti
Yésus
Kristus
nang
panggonan-panggonan
sing
anyar,
nanging
namung
marang
wong Ju.
20
Nanging
uga
ènèng
wong
pretyaya
sing
pada
teka
nang
pula
Siprus
lan
kuta
Siréné,
terus
sangka
kono
lunga
nang
kuta
Antioki.
Nang
Antioki
kono
wong-wong
terus
nggelarké
kabar
kabungahan
marang
wong-wong
bangsa
liya,
kabar
kabungahan
bab
Gusti
Yésus
Kristus.
21
Pangwasané
Gusti
Yésus
ngréwangi
wong-wong
pretyaya
kuwi,
mulané
wong
pirang-pirang
terus
pada
pretyaya
lan
masrahké
uripé
marang
Gusti
Yésus.
22
Kadung
sedulur-sedulur
nang
pasamuan
nang
Yérusalèm
krungu
kabar
bab
lelakon
nang
pasamuan
nang
Antioki,
terus
pada
ngongkon
sedulur
Barnabas
rana.
23
Sak
tekané
nang
kono
Barnabas
weruh
wong-wong
pretyaya
sing
nang
kono
pada
diberkahi
karo
Gusti
Allah.
Barnabas
bungah
banget
lan
nyuwun
marang
sedulur-sedulur
mau,
supaya
pada
mantep
lan
temen
terus
nurut
Gusti
sak
atiné.
24
Barnabas
kuwi
wong
apik
sing
kebek
karo
Roh
Sutyi
lan
pengandel.
Okèh
wong
pada
pretyaya
marang
Gusti
Yésus,
jalaran
sangka
piwulangé
Barnabas.
25
Sakwisé
kuwi
Barnabas
terus
lunga
nang
kuta
Tarsus,
nggolèki
sedulur
Saulus.
26
Kadung
wis
ketemu,
Saulus
terus
diejèk
nang
kuta
Antioki.
Barnabas
lan
Saulus
mulangi
wong
okèh
nang
pasamuan
nang
Antioki
kono,
nganti
setaun
suwéné.
Ya
nang
Antioki
kono
wong-wong
sing
nurut
Gusti
Yésus
Kristus
molai
dityeluk
wong
Kristen.
27
Ing
waktu
kuwi
terus
ènèng
nabi
siji-loro
sangka
Yérusalèm
teka
nang
Antioki.
28
Enèng
siji,
jenengé
Akabus,
nampa
kaweruh
sangka
Roh
Sutyi
terus
ngomong
nèk
bakal
ènèng
kekurangan
pangan
gedé
nekani
sak
bumi.
(Lan
iki
ya
pantyèn
klakon
tenan
dongé
Klaudius
dadi
ratu.)
29
Mulané
para
sedulur
Kristen
nang
kuta
Antioki
terus
molai
nglumpukké
urunan
kanggo
sedulur-sedulur
Kristen
sing
nang
Yudéa.
Saben
wong
kudu
nguruni
sak
bisané.
30
Kadung
wis
rampung
enggoné
nglumpukké
urunané,
sedulur-sedulur
terus
ngongkon
Barnabas
lan
Saulus
ngeterké
duwité
marang
para
penuntuné
pasamuan
nang
Yérusalèm.