1
Para
sedulur,
saiki
aku
kepéngin
ngomongi
kowé
kabèh
bab
kabetyikané
Gusti
Allah
marang
pasamuan-pasamuan
nang
bawah
Masedonia.
2
Sedulur-sedulur
nang
pasamuan-pasamuan
iki
pada
ngalami
kangèlan
sing
abot
tenan,
nanging
senajan
ngono
pada
nduwèni
kabungahan
gedé
ing
ati.
Lan
senajan
sedulur-sedulur
kuwi
déwé
ora
nduwé,
nanging
enggoné
nulungi
liyané
ora
setitik.
3
Aku
weruh
déwé
nèk
sedulur-sedulur
iki
pada
pawèh
sak
kuwaté,
malah
sakjané
ngungkul-ungkuli
kuwi.
Sangka
karepé
déwé
lan
karo
ati
sing
lega-lila
sedulur-sedulur
iki
pada
nyuwun
tenan
marang
aku,
njaluk
dikèki
kelunggaran
mèlu
nulungi
sedulur-sedulur
sing
nang
Yudéa.
4
(8:3)
5
Pawèhé
sedulur-sedulur
nang
Masedonia
kuwi
jan
ngungkul-ungkuli
sing
tak
jagakké.
Awit
ndisiké
pada
masrahké
uripé
marang
Gusti
lan
namung
kepéngin
nuruti
karepé
Gusti.
Terus
pada
masrahké
uripé
marang
aku,
kepéngin
nuruti
karepku,
awit
sedulur-sedulur
kuwi
pada
ngerti
nèk
kuwi
kekarepané
Gusti.
6
Mulané
aku
ya
terus
nyuwun
marang
sedulur
Titus,
sing
wis
molai
nglumpukké
pawèhmu,
supaya
dèkné
ngrampungké
pitulunganmu
kanggo
sedulur-sedulur
liyané
iki.
7
Para
sedulur,
ing
prekara
apa
waé
kowé
jan
lubèr
tenan!
Wujuté
kowé
jeru
ing
pengandel,
luwes
ing
tembung,
jembar
ing
kaweruh,
temen
ing
tetulung
lan
uga
lubèr
ing
katrésnanku
marang
kowé.
Mulané
para
sedulur,
sing
tak
jaluk,
pawèhmu
iki
kanggo
sedulur-sedulur
nang
Yérusalèm
bisaa
lubèr.
8
Aku
ora
meksa
kowé
para
sedulur,
ora,
aku
namung
kepéngin
weruh
apa
katrésnanmu
marang
sedulur-sedulur
liyané
tunggalé
karo
katrésnané
lan
pelabuhané
sedulur-sedulur
nang
Masedonia,
sing
pada
nulungi
sedulur-sedulur
nang
Yérusalèm
sing
pada
kekurangan.
9
Awit
para
sedulur,
pada
élinga
marang
Yésus
Kristus,
Gustiné
awaké
déwé,
sing
trésna
tenan
marang
awaké
déwé.
Senajan
Dèkné
sugih,
Dèkné
saguh
nglakoni
kemlaratan
kanggo
nglabuhi
kowé.
Dadiné
sangka
kemlaratané
Gusti
Yésus
Kristus
kowé
bisa
nampa
kasugihan
sing
wis
dityawiské
karo
Gusti
Allah.
10
Miturut
pinemuku
apiké
ngéné
waé:
kowé
déwé
sing
ngetokké
gagasan
kanggo
nulungi
pasamuan-pasamuan
sing
kekurangan
lan
wujuté
ya
kowé
uga
sing
molai
nglumpukké
duwit
taun
sing
wis.
11
Para
sedulur,
apiké
penggawéanmu
iki
ya
ndang
dirampungké
waé.
Dadiné
sedulur-sedulur
bisa
weruh
déwé
nèk
kowé
pada
kepéngin
ngrampungké
tenan
apa
sing
wis
mbok
wiwiti
déwé.
Pada
pawèha
sak
kuwatmu,
nèk
nduwé
okèh
ya
ngekèki
okèh,
nèk
nduwé
setitik
ya
ngekèki
setitik.
12
Sing
penting,
nèk
pawèh
kudu
karo
ati
sing
lega-lila.
Awit
nèk
ora
nduwé
ya
bener
ora
bisa
pawèh,
nanging
nèk
nduwé
kudu
pawèh
sak
kuwaté.
13
Aku
ora
ngomong
nèk
kowé
kudu
nulungi
liyané
terus
kowé
déwé
sampèk
kangèlan,
ora,
para
sedulur.
Karepku,
supaya
sangka
kalubèranmu
kowé
nulungi
sing
pada
kekurangan,
dadiné
kabèh
bisa
ketyukupan.
14
Sapa
ngerti
kapan-kapan
kowé
déwé
kekurangan.
Nanging
sedulur-sedulurmu
sing
kelubèran
mesti
bakal
gentèn
nulungi
kowé.
Dadiné
bisa
pada-pada.
15
Bab
iki
nang
Kitab
ketulis
ngéné:
“Sing
nglumpukké
okèh
malah
ora
turah,
lah
sing
nglumpukké
setitik
ora
kekurangan.”
(Kuwi
ngomongké
bab
panganan
sangka
langit
sing
jenengé
manah.)
16
Para
sedulur,
aku
maturkesuwun
tenan
marang
Gusti
Allah,
awit
Dèkné
sing
ngekèki
katrésnan
marang
sedulur
Titus.
Mulané
dèkné
ya
kaya
aku
déwé
enggoné
nglumui
tenan
kepéngin
nulungi
kowé.
17
Sedulur
Titus
ora
namung
bungah
jalaran
aku
nembung
dèkné,
nanging
sangking
bungahé
bisa
nulungi
kowé,
dèkné
malah
budal
nang
nggonmu
sangka
karepé
déwé.
18
Aku
uga
ngongkon
sedulur
liyané
ngantyani
sedulur
Titus.
Pasamuan-pasamuan
kabèh
ya
wis
kenal
lan
pada
ngelem
marang
sedulur
iki,
awit
dèkné
enggoné
nyambutgawé
nggelarké
kabar
kabungahané
Gusti
Yésus
Kristus
ya
ora
sembrana.
19
Karomenèh,
pasamuan-pasamuan
wis
miji
sedulur
iki
kongkon
ngantyani
awaké
déwé
nèk
awaké
déwé
nggawa
urunanmu
nang
Yérusalèm,
awit
awaké
déwé
ya
wis
dipasrahi
penggawéan
iki.
Awaké
déwé
seneng
tetulung.
20
Awaké
déwé
ya
ati-ati
tenan,
aja
sampèk
kenèng
disalahké
wong
nèk
awaké
déwé
nguntet
duwité
apa
kepriyé,
awit
sedulur-sedulur
sing
pada
pawèh
ya
ora
éman
tenan.
21
Mulané
awaké
déwé
ya
mikirké
sembarang
sakdurungé,
supaya
ora
kenèng
diarani
wong
kepriyé
waé.
Awaké
déwé
kepéngin
nindakké
sing
bener
nang
ngarepé
Gusti
Allah
lan
nang
ngarepé
manungsa.
22
Kejaba
sedulur
kuwi
mau,
aku
uga
ngongkon
sedulur
siji
menèh
ngantyani
sedulur
Titus.
Sedulur
iki
uga
wis
ngétokké
nèk
dèkné
ajek
sregep
nyambutgawé
kanggo
Gusti
ing
prekara
apa
waé.
Dèkné
ngerti
nèk
kowé
pada
seneng
nulungi
liyané,
mulané
dèkné
ya
kepéngin
tenan
teka
nang
nggonmu.
23
Bab
sedulur
Titus
kowé
déwé
pada
ngerti
para
sedulur,
dèkné
kantyaku
sing
temen
ngréwangi
aku
enggonku
nyambutgawé
nglabuhi
kowé.
Dèkné
wakilku.
Lah
sedulur
loro
sing
liyané
kuwi
wakilé
pasamuan-pasamuan;
Kristus
pantyèn
kétok
kwasané
lan
kabetyikané
tenan
sangka
uripé
sedulur
loro
iki.
24
Mulané
aku
nyuwun
marang
kowé
kabèh
para
sedulur,
sedulur-sedulur
iki
ditampa
sing
apik
lan
dikétokké
katrésnanmu.
Dadiné
pasamuan-pasamuan
kabèh
bisa
ngerti
nèk
enggonku
ngelem
kowé
ènèng
wujuté.