1
Mulané
para
sedulur
sing
tak
trésnani,
awaké
déwé
pada
ngerti
nèk
Gusti
Allah
wis
ngekèki
prejanjian-prejanjian
iki
marang
awaké
déwé,
hayuk
ta
saiki
pada
ngresiki
uripé
awaké
déwé
sangka
sembarang
sing
nggawé
regeté
badan
lan
atiné
awaké
déwé.
Awaké
déwé
kudu
namung
nglakoni
apa
sing
ndadèkké
senengé
Gusti
Allah,
awit
awaké
déwé
ngajèni
tenan
marang
Dèkné.
2
Para
sedulur,
aku
mbok
dipretyaya
ta!
Aku
ngerti
nèk
ènèng
sing
pada
nyalahké
aku,
jaréné
aku
sembrana
karo
kowé,
nanging
aku
ora
rumangsa
tau
nindakké
sing
ora
bener
marang
kowé.
Aku
ya
ora
tau
ndadèkké
rusaké
uripé
sapa
waé
lan
aku
ya
ora
rumangsa
tau
nggolèk
bati
sangka
uripé
sapa
waé.
3
Aku
ngomong
kuwi
ora
kanggo
nyalahké
kowé,
ora.
Aku
malah
tau
ngomong
nèk
kowé
kabèh
ana
ing
atiku;
pati-urip
katrésnanku
marang
kowé
ora
bakal
pedot.
4
Para
sedulur,
aku
pantyèn
bisa
blaka
tenan
marang
kowé
lan
kowé
pantyèn
kenèng
tak
gawé
pamèran.
Senajan
aku
ngalami
kasusahan
okèh,
jalaran
kowé
nglipur
aku,
atiku
bisa
kebek
karo
kabungahan.
5
Awit
sakwisé
aku
teka
nang
Masedonia
aku
ya
ora
bisa
nemu
ayem.
Nang
endi
waé
aku
diperang!
Perangan
sangka
njaba,
yakuwi
wong-wong
sing
tansah
nglawan
awaké
déwé.
Perangan
sangka
njeruh,
yakuwi
rasa
sangsi
ing
ati
nèk
mikirké
kowé
lan
sedulur-sedulur
liyané.
6
Nanging
kesuwun
tenan
marang
Gusti
Allah
sing
nglipur
atiné
wong
semplak,
awit
saiki
sedulur
Titus
wis
balik
nang
nggonku
menèh
lan
atiku
krasa
bungah.
7
Bungah
ora
namung
jalaran
Titus
wis
nang
nggonku
menèh,
ora,
nanging
uga
jalaran
Titus
déwé
ngomong
nèk
kowé
kabèh
pada
nglipur
dèkné.
Dèkné
malah
ngomong
nèk
kowé
pada
kangen
tenan
marang
aku.
Titus
uga
ngomongké
nèk
kowé
pada
sedi,
rumangsa
nduwé
salah
marang
aku,
nanging
saiki
kowé
pada
ora
wedi
mbélani
aku.
Kabar
kuwi
kabèh
pantyèn
nambahi
bungahé
atiku.
8
Para
sedulur,
aku
rumangsa
nèk
layangku
sing
kèri
nggawé
susahé
atimu,
nanging
aku
ora
gela
nèk
aku
nulis
layang
kuwi.
Ora,
aku
goroh
nèk
aku
ngomong
ora
gela,
awit
aku
ya
gela
tenan
nèk
layangku
nggawé
sediné
atimu,
senajan
sedimu
namung
sedilut.
9
Saiki
aku
bungah,
ora
bungah
jalaran
aku
nggawé
sedimu,
ora,
nanging
aku
bungah
jalaran
sedimu
marakké
kowé
pada
ngrumangsani
klèrumu
lan
saiki
kowé
pada
njaluk
ngapura
marang
Gusti
Allah.
Dadiné
terang
banget
nèk
sedimu
kuwi
pantyèn
dikarepké
karo
Gusti
Allah.
Tibaké
layangku
ya
ora
nggawé
ala,
malah
nggawa
betyik
kanggo
kowé.
10
Awit
para
sedulur,
sedi
nèk
sangka
Gusti
Allah
kuwi
malah
marakké
wong
ngrumangsani
salahé,
supaya
njaluk
ngapura
marang
Gusti
Allah.
Dadiné
sedi
kaya
ngono
kuwi
malah
nekakké
keslametan,
ora
ndadèkké
gela
ing
tembé-mburi.
Nanging
sedi
sak
tyarané
wong
sing
ora
pretyaya
marang
Gusti
Allah
kuwi
béda,
kuwi
nekakké
pati.
Awit
senajan
rumangsa
salah,
nanging
ora
pada
njaluk
ngapura
marang
Gusti
Allah.
11
Lah
kowé
wis
pada
ngalami
sedi
sing
sangka
Gusti
Allah,
dipikir
déwé
sedulur
apa
éntuk-éntuké!
Wujuté
saiki
kowé
pada
mempeng
tenan
enggonmu
nggarap
sedulur
sing
salah,
kowé
uga
tenanan
enggonmu
mbélani
aku.
Saiki
ya
kétok
tenan
nèk
kowé
sengit
karo
barang
sing
ala,
awit
saiki
ketara
tenan
nèk
kowé
wedi
marang
Gusti
Allah.
Saiki
kowé
malah
kangen
tenan
marang
aku,
kepéngin
nduduhké
marang
aku
nèk
kowé
saiki
pada
manut
marang
Gusti
Allah
lan
gelem
nggarap
sedulur
sing
nggawé
dosa.
Kuwi
mau
kabèh
ngekèki
tanda
nèk
kowé
kepéngin
nglakoni
sing
bener.
12
Para
sedulur,
dadiné
enggonku
nulis
layang
sing
kèri
kaé
ora
kanggo
nggarap
sedulur
sing
salah
apa
mbélani
sedulur
sing
disalahké,
ora.
Nanging
enggonku
nglayangi
kowé
kaé
tujuané,
supaya
kowé
kabèh
pada
ngakoni
déwé
nang
ngarepé
Gusti
Allah,
nèk
kowé
pada
labuh
tenan
kanggo
aku.
13
Kuwi
sing
nglipur
atiku
tenan.
Kejaba
sangka
panglipur
iku,
aku
uga
bungah
jalaran
kowé
kabèh
pada
ngayemké
atiné
sedulur
Titus;
dèkné
ora
usah
sangsi
bab
kowé.
14
Kowé
pantyèn
tak
gawé
pamèran
marang
sedulur
Titus
lan
aku
bungah
nèk
kowé
ora
nggawé
isinku
marang
dèkné.
Kayadéné
sembarang
sing
wis
tak
omong
marang
kowé
bener
kabèh,
saiki
wujuté
ya
ketara
nèk
sembarang
bab
kowé
sing
tak
omong
marang
sedulur
Titus
ya
bener
kabèh.
15
Katrésnané
Titus
marang
kowé
saiki
mundak
gedé,
awit
dèkné
ngerti
nèk
kowé
pada
manut
marang
tembung-tembungku.
Wujuté
dèkné
ya
mbok
ajèni
tenan
dongé
dèkné
teka
nang
nggonmu
lan
ya
mbok
tampa
apik
banget.
16
Aku
jan
bungah
tenan
nèk
kowé
kenèng
tak
pretyaya
sak
kabèhé.