1
Para
sedulur,
aku,
sing
nyambutgawé
bebarengan
karo
Gusti
Allah,
aku
nyuwun
tenanan
marang
kowé
kabèh:
mbok
kawelasané
Gusti
Allah
marang
kowé
aja
digawé
muspra.
Jalaran
melas,
Gusti
Allah
ngapura
dosamu,
aja
balik
nglakoni
dosa
menèh.
2
Awit
Gusti
Allah
déwé
wis
ngomong
ngéné
nang
Kitab:
“Ing
wantyi
sing
tak
karepké
Aku
ngrungokké
sambatmu
lan
ing
dina
keslametanmu
Aku
teka
nulungi
kowé.”
Para
sedulur,
ya
saiki
iki
wantyiné
Gusti
Allah
arep
nulungi
kowé
lan
ya
saiki
iki
dina
keslametanmu.
3
Para
sedulur,
aku
ngati-ati
tenan
aja
sampèk
ndadèkké
sandungan
marang
sapa
waé.
Dadiné
penggawéané
Gusti
sing
tak
kerjani
ora
éntuk
èlèk.
4
Ing
prekara
apa
waé
sing
tak
lakoni
aku
ngétokké
nèk
aku
iki
peladèné
Gusti
Allah,
kayadéné:
kasusahan
lan
kangèlan
apa
waé
tak
sangga
karo
sabar.
5
Aku
mangan
gebuk,
mangan
setrapan
lan
uga
tau
dikroyok.
Aku
ngrasakké
nyambutgawé
adus
kringet,
kurang
turu
lan
kurang
pangan.
6
Aku
ngétokké
betyik,
nyambutgawé
nganggo
kaweruh,
sabar
lan
gemati
marang
sapa
waé.
Aku
manut
marang
pinuntuné
Roh
Sutyi
lan
nrésnani
liyané
sak
atiku.
7
Aku
ngabarké
pitutur
sing
bener,
pituturé
Kristus
lan
aku
sing
ngabarké
ya
nganggo
pangwasané
Gusti
Allah.
Aku
mantep
terus
nuruti
apa
sing
dikarepké
karo
Gusti
Allah,
dadiné
aku
bisa
nggelarké
pituturé
Gusti
Allah
terus
tanpa
ènèng
wong
sing
bisa
nyalahké
nèk
aku
nindakké
ala.
8
Aku
dong-dongan
diajèni,
dong-dongan
disepèlèkké,
dong-dongan
dielem,
dong-dongan
diolok-olok.
Ya
ora
dadi
apa.
Senajan
aku
ngomong
sak
beneré,
aku
meksa
diarani
tukang
ngapusi.
9
Kabèh
wong
kenal
marang
aku,
nanging
okèh
sing
ora
gelem
nganggep
aku
kaya
kongkonané
Kristus.
Aku
ajek
ngadepi
pati,
nanging
wujuté
ijik
urip.
Senajan
aku
dipentungi,
nanging
aku
ora
mati.
10
Senajan
aku
digawé
sedi,
nanging
aku
bungah
terus.
Aku
kétok
mlarat,
nanging
aku
ndadèkké
sugihé
wong
pirang-pirang.
Kétoké
ora
nduwé
apa-apa,
nanging
wujuté
aku
nduwé
sembarang.
11
Para
sedulurku
nang
Korinta,
aku
wis
ngomong
blaka
marang
kowé
lan
sembarang
sing
nang
njeroné
atiku
wis
tak
etokké
kabèh.
12
Nèk
ènèng
rasa
sing
ora
kepénak
enggonmu
bebarengan
karo
aku,
kuwi
ora
jalaran
tumindakku
salah
marang
kowé,
ora,
nanging
kuwi
jalaran
sangka
salahmu
déwé.
13
Para
sedulur,
enggonku
mituturi
kowé
kuwi
jalaran
kowé
pada
tak
anggep
anak-anakku
déwé.
Mulané,
mbok
pada
dikétokké
marang
aku
rasané
atimu,
kaya
enggonku
ngétokké
rasané
atiku
marang
kowé.
14
Para
sedulur,
aja
gegandèngan
karo
wong
sing
ora
pretyaya.
Apa
wong
sing
nglakoni
pituturé
Gusti
Allah
bisa
gegandèngan
karo
wong
sing
nglawan
Gusti
Allah?
Mesti
ora.
Apa
pepadang
bisa
bebarengan
karo
pepeteng?
Mesti
ora.
15
Kristus
apa
tau
setuju
karo
Sétan?
Mulané,
wong
sing
pretyaya
marang
Kristus
ya
ora
tunggalé
karo
wong
sing
ora
pretyaya.
16
Lan
omah
panggonané
Gusti
Allah
ya
ora
tunggalé
karo
omahé
brahala.
Awit
panggonané
Gusti
Allah
sing
urip
ya
awaké
déwé
iki.
Wujuté
Gusti
Allah
déwé
wis
tau
ngomong,
kaya
sing
ketulis
nang
Kitab,
uniné
ngéné:
“Aku
bakal
manggon
dadi
siji
karo
umatku
lan
Aku
bakal
bebarengan
karo
wong-wong
kuwi.
Aku
bakal
dadi
Gusti
Allahé
lan
wong-wong
kuwi
bakal
dadi
umatku.”
17
Nang
ayat
liyané
Gusti
Allah
ngomong
ngéné:
“Lungaa
sangka
tengahé
wong-wong
sing
nglakoni ala
lan
pada
pisaha
sangka
wong-wong
kuwi.
Aja
pada
ndemèk
barang
sing
kotor,
mengko
Aku
bakal
nampa
kowé.”
18
Nang
ayat
liyané
menèh
Gusti
Allah
ngomong
ngéné:
“Aku
bakal
dadi
bapak
kanggo
kowé
lan
kowé
bakal
dadi
anak-anak
lanang
lan
wédok
kanggo
Aku.
Kuwi
tembungé
Gusti
sing
kwasa
déwé.”